Βλέποντας αυτή την φωτογραφία από το χτεσινό παιχνίδι της ΑΕΛ με τον Παναθηναϊκό στο AΕΛ FC Arena -με τις φανέλες των ποδοσφαιριστών της ΑΕΛ να γράφουν στο μπροστινό μέρος την φράση «Τα προσφυγόπουλα είναι παιδιά μας»-, έκανα αμέσως την εξής σκέψη:
Ότι ναι μεν το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι, εδώ και δεκαετίες, ένας βόθρος στον οποίο δραστηριοποιούνται απατεώνες, κομπιναδόροι και μαφιόζοι-ολιγάρχες -και αφορά φανατισμένους φελλούς- αλλά, από την άλλη, είναι και κάποιες φορές που, ακόμα και μέσα από τον βόθρο που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο, αναδεικνύεται η ομορφιά.
Αυτό που έκαναν χτες οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΛ -το να αγωνιστούν δηλαδή με την φράση «Τα προσφυγόπουλα είναι παιδιά μας» στην φανέλα (γράφοντας, παράλληλα, στα παλιά τους τα παπούτσια την γελοία Super League) ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΙΑ και, οπωσδήποτε, η κίνηση αυτή δεν άφησε ασυγκίνητους όλους εμάς που τρέφουμε αγνά συναισθήματα για το ποδόσφαιρο.
Το ποδόσφαιρο είναι ομορφιά και αγάπη.
Το ποδόσφαιρο δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο από ομορφιά και αγάπη.
Όσοι αγαπήσαμε το ποδόσφαιρο το ξέρουμε καλά αυτό.
Βέβαια, στην Ελλάδα του 2016 το ποδόσφαιρο είναι ασχήμια και μίσος, και τι άλλο θα μπορούσε να είναι δηλαδή, από την στιγμή που η χώρα είναι και επίσημα προτεκτοράτο -με χαρακτηριστικά Μπανανίας- και οι Έλληνες την εγκαταλείπουν μαζικά.
Παρ' όλα αυτά, και επειδή δεν μου αρέσει να μιζεριάζω, θέλω να ευχαριστήσω τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΛ που -με αυτή την όμορφη κίνησή τους- μου θύμισαν ξανά όλους εκείνους τους λόγους για τους οποίους αγάπησα το ποδόσφαιρο.
Μπράβο ρε μάγκες!
Ζήτω η ΑΕΛΑΡΑ!!!
