Χθες βράδυ πήγα στο θέατρο <<Τζένη Καρέζη>> για να δω την παράσταση <<Η Ανάκριση>>. Η <<Ανάκριση>> είναι ένα έργο του Πέτερ Βάις, βασισμένο στην πρώτη μεγάλη δίκη σημαντικών στελεχών του στρατοπέδου συγκέντρωσης και εξόντωσης Άουσβιτς. (Η παράσταση είναι εξαιρετική -σου γρατζουνάει τη μνήμη ενώ, παράλληλα, σου υπενθυμίζει σε πόσο μεγάλο κτήνος είναι ικανός να μετατραπεί ο άνθρωπος- και όσοι μπορείτε να πάτε οπωσδήποτε να τη δείτε).
Λίγες ώρες μετά την παράσταση -και ακόμα συγκλονισμένος από τις δονήσεις που μου πρόσφερε- έμαθα για τη δολοφονία στο Νέο Ηράκλειο. Ένιωσα σύγχυση. Σαστιμάρα. Μου ήρθε ο ουρανός στο κεφάλι.
Σκέφτηκα πως όση ώρα εγώ παρακολουθούσα μια παράσταση-βαρύ κατηγορώ κατά του ναζισμού, έξω δολοφονούνταν ναζιστές.
Είναι απίστευτες οι φάρσες που μας σκαρώνει καμιά φορά το σύμπαν.
Και έρχομαι στο δια ταύτα.
Δυο άτομα που επέβαιναν σε μια μοτοσικλέτα σταμάτησαν έξω από τα γραφεία των ναζί στο Νέο Ηράκλειο. Η ώρα γύρω στις 7 το απόγευμα. Ο συνεπιβάτης της μοτοσικλέτας κατεβαίνει από τη μηχανή, πλησιάζει προς τα γραφεία και πυροβολεί στην ψύχρα. Σκοτώνει δυο Χρυσαυγίτες και αφήνει έναν τραυματία. Ύστερα -όπως λένε οι πληροφορίες των εγχώριων Μ.Μ.Ε- οι δράστες με απόλυτη ψυχραιμία ανεβαίνουν στην μοτοσικλέτα και εξαφανίζονται. Με απόλυτη ψυχραιμία, το τονίζω.
Είναι ξεκάθαρο πως οι δυο δράστες φέρθηκαν με επαγγελματισμό.
Κανένας ερασιτέχνης και κανένας... όψιμος δολοφόνος δεν θα ήταν ικανός να διαπράξει τέτοιο έγκλημα. Σε αυτό συμφωνούν οι πάντες.
Μετά το γεγονός της δολοφονίας, φούντωσαν οι φήμες που ήθελαν άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου να είναι υπεύθυνα για τη δολοφονία.
Δεν θυμάμαι ποτέ -στο πρόσφατο παρελθόν τουλάχιστον- να έχουν δράσει με τέτοιον επαγγελματισμό ομάδες αντιεξουσιαστών. Και το βασικότερο, δεν θυμάμαι ποτέ αντιεξουσιαστές ή αναρχικοί ή <<ακραίοι αριστεροί>> -όπως θέλετε πείτε τους- να έχουν στην κατοχή τους όπλα. Όπλα έχουν μόνο οι μπάτσοι και οι ναζί. Και οι τρομοκρατικές οργανώσεις. Που στην Ελλάδα έχουν πλέον εξαρθρωθεί - άρα αποκλείεται αυτομάτως το ενδεχόμενο η δολοφονία να διαπράχθηκε από τρομοκρατική οργάνωση.
Όσοι από χθες το βράδυ στηρίζουν την άποψη πως για το έγκλημα ευθύνονται άτομα του αντιεξουσιαστού ή αναρχικού χώρου, είναι εντελώς βλαμμένοι -εκτός βέβαια κι αν είναι δημοσιογράφοι καθεστωτικών μέσων ενημέρωσης, οπότε πάσο- και φυσικά επικίνδυνοι.
Αρχικά, τι όφελος θα είχαν οι αντιεξουσιαστές να προβούν σε μια τέτοια πράξη;
Αρκετοί υποστηρίζουν πως ήταν μια πράξη εκδίκησης για τη δολοφονία Φύσσα.
Μα, και έτσι να είναι τα πράγματα, γιατί να πάρεις εκδίκηση σκοτώνοντας δυο νεαρά παιδιά, που στο κάτω-κάτω βρίσκονται στο τελευταίο σκαλί της ιεραρχίας των Χρυσαυγιτών;
Αν ήθελες να εκδικηθείς για τα εγκλήματα των ναζί, δεν θα στόχευες στην ηγεσία τους;
Επίσης, έχουν περάσει κοντά δυο μήνες από τη δολοφονία του Φύσσα. Για ποιον πούστη λόγο οι ομάδες των αντιεξουσιαστών να περιμένουν δυο ολόκληρους μήνες για να δράσουν;
Γιατί δηλαδή δεν έδρασαν όταν πριν από μερικούς μήνες οι ναζί δολοφονούσαν μετανάστες στην Αθήνα;
Την έπεφταν ντάγκλα από τους μπάφους;
Ας μη γελιόμαστε.
Ο ηγέτης της Χρυσής Αυγής είναι στη φυλακή, το κόμμα δημοσκοπικά πνέει τα λοίσθια, η πλειοψηφία των βουλευτών του κόμματος εδώ και καιρό δεν χαίρει καμιάς ασυλίας και, γενικά, όλα δείχνουν πως η Χρυσή Αυγή -ως πολιτικό κόμμα πάντα- βουλιάζει. Οπότε, το αντιεξουσιαστικό στρατόπεδο δεν είχε κανένα -μα κανένα- λόγο να τη <<χτυπήσει>>.
Φυσικά, όλα αυτά από χθες το βράδυ άλλαξαν.
Σήμερα η Χρυσή Αυγή είναι ένα κόμμα που πενθεί νεκρούς. Είναι ένα κόμμα με ήρωες. Με ήρωες που <<έπεσαν>>.
Δυο φέρετρα αρκούν για να <<αναστήσουν>> τη Χρυσή Αυγή.
Και σε αυτό φυσικά θα συνδράμουν σημαντικά τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης και οι παπαγάλοι τους.
Δεν ξέρω τι θα ακολουθήσει από δω και πέρα.
Αυτό που ξέρω είναι πως το πράγμα βρωμάει. Και βρωμάει πολύ.
Σηκώνουν τη Χρυσή Αυγή από τον <<τάφο>>. Κάποιο σοβαρό λόγο θα έχουν.
Φυσικά, η θεωρία των δυο άκρων θα ξαναζωντανέψει στις οθόνες μας. Θα παρακολουθήσουμε ένα άθλιο και απαράδεκτο σίκουελ. Στη σκέψη και μόνο μου ρχεται αναγούλα.
Δεν χωράει αμφιβολία πως η συγκεκριμένη δολοφονία βολεύει όσο τίποτα την πολιτική και οικονομική ελίτ της χώρας αλλά και τα καθεστωτικά Μ.Μ.Ε. Κουτί τους ήρθε. Βούτυρο στο ψωμί τους.
Τις ημέρες που έρχονται θα παρακολουθήσουμε νταβραντισμένους ναζιστές που θα κλαίγονται στα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης για τον θάνατο των δυο συντρόφων τους -ήδη από χθες το βράδυ ξεκίνησε η κλάψα στα κανάλια και στους ραδιοφωνικούς σταθμούς-, ενώ δουλοπρεπείς δημοσιογράφοι θα τους σιγοντάρουν και θα τους... παρηγορούν - δεν αποκλείεται ο Σταύρος Θεοδωράκης να φιλοξενήσει στην εκπομπή του κάναν Καιάδα, προσφέροντάς του τον δημοσιογραφικό του ώμο για να βουρκώσει, ενώ από πίσω θα σέρνεται απαλά η μουσική μιας ροκ μπαλάντας.
Ετοιμαστείτε για τη μεγάλη αθλιότητα που έρχεται. Ετοιμαστείτε να νιώσετε ασφυξία.
Καλού κακού, ετοιμαστείτε να ετοιμάσετε και τις βαλίτσες σας.
Αυτή η χώρα δεν παλεύεται άλλο.
(Σε αυτό το κείμενο έχω αραδιάσει -κάπως άγαρμπα και αδέξια- ό,τι έχω μέσα στο κεφάλι μου. Η σύγχυση δεν κρύβεται. Αλλά δεν με νοιάζει. Θέλω να γράψω κάτι τελευταίο: η Ελλάδα πλέον είναι ένα επικίνδυνο μέρος να ζεις. Επικίνδυνο για την ψυχική σου υγεία. <<Στο τέλος δεν θα μείνει σκεπτόμενος Έλληνας που να μην περνάει από το μυαλό του η μετανάστευση>> είπα χθες σε μια φίλη. Αυτό την τρόμαξε. Εμένα με τρομάζει πιο πολύ).
Λίγες ώρες μετά την παράσταση -και ακόμα συγκλονισμένος από τις δονήσεις που μου πρόσφερε- έμαθα για τη δολοφονία στο Νέο Ηράκλειο. Ένιωσα σύγχυση. Σαστιμάρα. Μου ήρθε ο ουρανός στο κεφάλι.
Σκέφτηκα πως όση ώρα εγώ παρακολουθούσα μια παράσταση-βαρύ κατηγορώ κατά του ναζισμού, έξω δολοφονούνταν ναζιστές.
Είναι απίστευτες οι φάρσες που μας σκαρώνει καμιά φορά το σύμπαν.
Και έρχομαι στο δια ταύτα.
Δυο άτομα που επέβαιναν σε μια μοτοσικλέτα σταμάτησαν έξω από τα γραφεία των ναζί στο Νέο Ηράκλειο. Η ώρα γύρω στις 7 το απόγευμα. Ο συνεπιβάτης της μοτοσικλέτας κατεβαίνει από τη μηχανή, πλησιάζει προς τα γραφεία και πυροβολεί στην ψύχρα. Σκοτώνει δυο Χρυσαυγίτες και αφήνει έναν τραυματία. Ύστερα -όπως λένε οι πληροφορίες των εγχώριων Μ.Μ.Ε- οι δράστες με απόλυτη ψυχραιμία ανεβαίνουν στην μοτοσικλέτα και εξαφανίζονται. Με απόλυτη ψυχραιμία, το τονίζω.
Είναι ξεκάθαρο πως οι δυο δράστες φέρθηκαν με επαγγελματισμό.
Κανένας ερασιτέχνης και κανένας... όψιμος δολοφόνος δεν θα ήταν ικανός να διαπράξει τέτοιο έγκλημα. Σε αυτό συμφωνούν οι πάντες.
Μετά το γεγονός της δολοφονίας, φούντωσαν οι φήμες που ήθελαν άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου να είναι υπεύθυνα για τη δολοφονία.
Δεν θυμάμαι ποτέ -στο πρόσφατο παρελθόν τουλάχιστον- να έχουν δράσει με τέτοιον επαγγελματισμό ομάδες αντιεξουσιαστών. Και το βασικότερο, δεν θυμάμαι ποτέ αντιεξουσιαστές ή αναρχικοί ή <<ακραίοι αριστεροί>> -όπως θέλετε πείτε τους- να έχουν στην κατοχή τους όπλα. Όπλα έχουν μόνο οι μπάτσοι και οι ναζί. Και οι τρομοκρατικές οργανώσεις. Που στην Ελλάδα έχουν πλέον εξαρθρωθεί - άρα αποκλείεται αυτομάτως το ενδεχόμενο η δολοφονία να διαπράχθηκε από τρομοκρατική οργάνωση.
Όσοι από χθες το βράδυ στηρίζουν την άποψη πως για το έγκλημα ευθύνονται άτομα του αντιεξουσιαστού ή αναρχικού χώρου, είναι εντελώς βλαμμένοι -εκτός βέβαια κι αν είναι δημοσιογράφοι καθεστωτικών μέσων ενημέρωσης, οπότε πάσο- και φυσικά επικίνδυνοι.
Αρχικά, τι όφελος θα είχαν οι αντιεξουσιαστές να προβούν σε μια τέτοια πράξη;
Αρκετοί υποστηρίζουν πως ήταν μια πράξη εκδίκησης για τη δολοφονία Φύσσα.
Μα, και έτσι να είναι τα πράγματα, γιατί να πάρεις εκδίκηση σκοτώνοντας δυο νεαρά παιδιά, που στο κάτω-κάτω βρίσκονται στο τελευταίο σκαλί της ιεραρχίας των Χρυσαυγιτών;
Αν ήθελες να εκδικηθείς για τα εγκλήματα των ναζί, δεν θα στόχευες στην ηγεσία τους;
Επίσης, έχουν περάσει κοντά δυο μήνες από τη δολοφονία του Φύσσα. Για ποιον πούστη λόγο οι ομάδες των αντιεξουσιαστών να περιμένουν δυο ολόκληρους μήνες για να δράσουν;
Γιατί δηλαδή δεν έδρασαν όταν πριν από μερικούς μήνες οι ναζί δολοφονούσαν μετανάστες στην Αθήνα;
Την έπεφταν ντάγκλα από τους μπάφους;
Ας μη γελιόμαστε.
Ο ηγέτης της Χρυσής Αυγής είναι στη φυλακή, το κόμμα δημοσκοπικά πνέει τα λοίσθια, η πλειοψηφία των βουλευτών του κόμματος εδώ και καιρό δεν χαίρει καμιάς ασυλίας και, γενικά, όλα δείχνουν πως η Χρυσή Αυγή -ως πολιτικό κόμμα πάντα- βουλιάζει. Οπότε, το αντιεξουσιαστικό στρατόπεδο δεν είχε κανένα -μα κανένα- λόγο να τη <<χτυπήσει>>.
Φυσικά, όλα αυτά από χθες το βράδυ άλλαξαν.
Σήμερα η Χρυσή Αυγή είναι ένα κόμμα που πενθεί νεκρούς. Είναι ένα κόμμα με ήρωες. Με ήρωες που <<έπεσαν>>.
Δυο φέρετρα αρκούν για να <<αναστήσουν>> τη Χρυσή Αυγή.
Και σε αυτό φυσικά θα συνδράμουν σημαντικά τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης και οι παπαγάλοι τους.
Δεν ξέρω τι θα ακολουθήσει από δω και πέρα.
Αυτό που ξέρω είναι πως το πράγμα βρωμάει. Και βρωμάει πολύ.
Σηκώνουν τη Χρυσή Αυγή από τον <<τάφο>>. Κάποιο σοβαρό λόγο θα έχουν.
Φυσικά, η θεωρία των δυο άκρων θα ξαναζωντανέψει στις οθόνες μας. Θα παρακολουθήσουμε ένα άθλιο και απαράδεκτο σίκουελ. Στη σκέψη και μόνο μου ρχεται αναγούλα.
Δεν χωράει αμφιβολία πως η συγκεκριμένη δολοφονία βολεύει όσο τίποτα την πολιτική και οικονομική ελίτ της χώρας αλλά και τα καθεστωτικά Μ.Μ.Ε. Κουτί τους ήρθε. Βούτυρο στο ψωμί τους.
Τις ημέρες που έρχονται θα παρακολουθήσουμε νταβραντισμένους ναζιστές που θα κλαίγονται στα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης για τον θάνατο των δυο συντρόφων τους -ήδη από χθες το βράδυ ξεκίνησε η κλάψα στα κανάλια και στους ραδιοφωνικούς σταθμούς-, ενώ δουλοπρεπείς δημοσιογράφοι θα τους σιγοντάρουν και θα τους... παρηγορούν - δεν αποκλείεται ο Σταύρος Θεοδωράκης να φιλοξενήσει στην εκπομπή του κάναν Καιάδα, προσφέροντάς του τον δημοσιογραφικό του ώμο για να βουρκώσει, ενώ από πίσω θα σέρνεται απαλά η μουσική μιας ροκ μπαλάντας.
Ετοιμαστείτε για τη μεγάλη αθλιότητα που έρχεται. Ετοιμαστείτε να νιώσετε ασφυξία.
Καλού κακού, ετοιμαστείτε να ετοιμάσετε και τις βαλίτσες σας.
Αυτή η χώρα δεν παλεύεται άλλο.
(Σε αυτό το κείμενο έχω αραδιάσει -κάπως άγαρμπα και αδέξια- ό,τι έχω μέσα στο κεφάλι μου. Η σύγχυση δεν κρύβεται. Αλλά δεν με νοιάζει. Θέλω να γράψω κάτι τελευταίο: η Ελλάδα πλέον είναι ένα επικίνδυνο μέρος να ζεις. Επικίνδυνο για την ψυχική σου υγεία. <<Στο τέλος δεν θα μείνει σκεπτόμενος Έλληνας που να μην περνάει από το μυαλό του η μετανάστευση>> είπα χθες σε μια φίλη. Αυτό την τρόμαξε. Εμένα με τρομάζει πιο πολύ).
