Δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελευθερία» αναφέρει πως οι πολίτες της Λάρισας πίνουν το 1/3 του καφέ που καταναλώνεται στη χώρα -τα υπόλοιπα 2/3 πίνονται στα γύρω κουτσοχώρια της Λάρισας-, οπότε οι πάντες καταλαβαίνουν το λόγο που οι Λαρισαίοι έχουν κάτι νεύρα κρόσσια και όλη μέρα σκοτώνονται ο ένας με τον άλλο.Βέβαια, το ότι οι πολίτες της Λάρισας έχουν πέσει με τα μούτρα στον καφέ εξηγείται από το γεγονός ότι εδώ στον θεσσαλικό κάμπο τα Mikel φυτρώνουν το ένα μετά το άλλο -όπως τα βούρλα στο βούρκο-, οπότε δεν σου αφήνουν και πολλά περιθώρια. Βγαίνεις μια βόλτα στη Λάρισα και βλέπεις περισσότερα Mikel απ' ό,τι σπίτια. Εδώ πατάς, εκεί Mikel. Ε, να μην πιεις έναν ρημαδοκαφέ;
Παλιότερα, πριν τα Mikel, η Λάρισα είχε και πάλι τα πρωτεία στην κατανάλωση καφέ -αλλά και στην αγορά Πόρσε Καγιέν- και αυτό μας οδηγεί αυτόματα στο συμπέρασμα πως οι Λαρισαίοι την περνούσαν πάντοτε ζωή και κότα -κι ας κατέρρεε δίπλα τους το σύμπαν-, προφανώς γιατί ήταν, είναι και θα είναι εσαεί ένα μάτσο κατσαπλιάδες που ζουν σε πλήρη αφασία και νοιάζονται μόνο για τα λούσα. Α ναι, και για την ΑΕΛ.
ΑΕΛ ολέ!
Βασικά, και ως Λαρισαίος, δεν θυμάμαι ποτέ τη Λάρισα να βρίθει από φτωχούς και εξαθλιωμένους. Όλοι σαν προύχοντες ζουν εδώ πέρα. Ακόμα και τώρα -μετά τα 3 Μνημόνια και την άγρια λιτότητα- οι Λαρισαίοι την περνάνε τζάμι, τη στιγμή που στα μεγαλύτερα αστικά κέντρα της χώρας γίνεται της φτωχής ψωλής το τουρλουμπούκι.
Εν πάση περιπτώσει, το δημοσίευμα της «Ελευθερίας» επισημαίνει πως η Λάρισα είναι η πόλη που δεν κοιμάται ποτέ, ωστόσο δεν έγινε η παραμικρή αναφορά στο γεγονός ότι οι Λαρισαίοι -παρόλο που πίνουν 500 καφέδες τη μέρα- κοιμούνται όρθιοι.
Βέβαια -και θέλω καιρό να το θίξω αυτό το θέμα-, δεν θυμάμαι ποτέ να διάβασα κάποιο δημοσίευμα για μια πόλη της Ελλάδας που κοιμάται πάντα - σε όλα τα ανάλογα δημοσιεύματα οι ελληνικές πόλεις «δεν κοιμούνται ποτέ». Τι διάολο, όλες σε αγρυπνία το 'χουν ρίξει;
Αν όλες οι πόλεις της Ελλάδας δεν κοιμόντουσαν ποτέ, θα μας κυβερνούσε τώρα η ακροδεξιά;
Τέλος πάντων.
Σύμφωνα με το άρθρο της «Ελευθερίας», νέοι και νέες από 25 έως 30 ετών που έχουν πάρει το πτυχίο τους στοιβάζονται στις καφετέριες προκειμένου να απολαύσουν έναν espresso, περιμένοντας τη στιγμή που θα τους έρθει κάνας διορισμός ή καμιά θέση εργασίας - το να διεκδικήσουν με κάποιο τρόπο κάτι από αυτά δεν τους περνάει απ' το μυαλό, γιατί αφενός ο καναπές της καφετέριας είναι πολύ μαλακός και αφετέρου υπάρχει η πιθανότητα εκεί που κάθεσαι αμέριμνος και ρουφάς τη φραπεδιά σου να σκάσει μύτη ο εργοδότης να σε παρακαλέσει γονατιστός να πας για δουλειά.
Οι υπόλοιποι που δεν έχουν πάρει ακόμα το πτυχίο τους παίρνουν σβάρνα τις καφετέριες περιμένοντας στωικά την ώρα που θα αποφοιτήσουν απ' τη ρημάδα τη σχολή, ώστε να βγουν σωστοί άνεργοι στην κοινωνία και να πάρουν ξανά σβάρνα τις καφετέριες.
Εν τω μεταξύ, ιδιαίτερη εντύπωση μου προκάλεσε το γεγονός ότι οι δημοσιογράφοι της «Ελευθερίας» επέλεξαν να ασχοληθούν αποκλειστικά με την υπέρμετρη κατανάλωση καφέ αγνοώντας την υπέρμετρη κατανάλωση χασίς που λαμβάνει χώρα στη Λάρισα, αφού το χασίς είναι ένα προϊόν που ανέκαθεν γνώριζε άνθηση στον θεσσαλικό κάμπο, μιας και σαν μαστουριάσω και γινώ λιώμα από τη μαστούρα, ξεχνώ όλα μου τα βάσανα κι όλη μου τη σκοτούρα.
Μήτσο, γύρνα το!
