Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Η ευτυχία είναι αυτό

Αν υπάρχει κάτι πολύ σπάνιο στην τωρινή Ελλάδα -και δυσεύρετο-, αυτό είναι οι χαρούμενοι άνθρωποι. Δεν ξέρω αν υπάρχουν κι εγώ δεν μπορώ να τους εντοπίσω, ή αν απλώς κρύβονται για να μην τους βαρύνει η θλίψη των υπολοίπων - αν γνωρίζετε την κρυψώνα τους ενημερώστε με. 

Είναι αξιοσημείωτο το πόσα θλιμμένα πρόσωπα συναντάς καθημερινά. Βέβαια, πλέον δεν θα πρέπει να μας κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Η Ελλάδα είναι μια θλιμμένη χώρα. Με θλιμμένους ανθρώπους.

Νομίζω πως πια έχουμε φτάσει στο σημείο να συναντάμε στο δρόμο χαρούμενους και ανέμελους ανθρώπους και να τους κοιτάμε με δυσπιστία, σχεδόν να τους θεωρούμε ύποπτους. <<Μα καλά, που ζούνε αυτοί;>>. Εμένα μου συμβαίνει καθημερινά. Ίσως να έχει συμβεί και σε εσάς. 

Φτάσαμε η ανθρώπινη ανεμελιά και το κέφι να καταδικάζονται. 

Θα έρθει η ώρα που θα βλέπουμε χαμογελαστούς ανθρώπους στους δρόμους και θα τους ανακρίνουμε: <<Γιατί χαμογελάς; Δεν βλέπεις τι γίνεται γύρω σου; Τόσο στην κοσμάρα σου είσαι; Μίλα, γουρούνι!>>. 

Μπορεί να το βρίσκετε αστείο, όμως δεν είναι. Με δυσκολία μπορώ πια να θυμηθώ την τελευταία φορά που συνάντησα κάποιον χαρούμενο φίλο. Δεν θέλω να το ρίξω στο μελόδραμα, όμως, έχω την εντύπωση -που όσο περνάει ο καιρός γίνεται πεποίθηση- πως ο ένας τραβάει τον άλλον προς τα κάτω. Και η κατηφόρα δεν έχει τέλος. 

Δεν υπάρχει τίποτα πιο αποκαρδιωτικό από το να συναντάς ανθρώπους μεταξύ 20 και 30 χρονών που σου λένε πως έχουν στερέψει από κουράγιο. Που σου λένε πως έχουν σχεδόν παραιτηθεί. Νέοι με γέρικες καρδιές. Κουβεντιάζεις για λίγο μαζί τους και σε πιάνει μαύρη μελαγχολία. 

Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου -ακόμα και τις πιο ηλιόλουστες μέρες- να μην έχει δύναμη για τίποτα - ακόμα και τις πιο ηλιόλουστες μέρες, το τονίζω. Άλλες φορές πάλι με πιάνει το πείσμα: <<Δεν θα πέσουμε και σε κατάθλιψη, ρε πούστη!>>.

Πολλοί υποστηρίζουν -και είμαι μαζί τους- πως οι δημιουργοί της μιζέριας μας είμαστε εμείς οι ίδιοι. Όμως, λογικά, αφού καταφέραμε να δημιουργήσουμε τέτοια μιζέρια, είμαστε ικανοί να δημιουργήσουμε και τα αντίθετά της: Τη χαρά και την όρεξη για ζωή.   

Τελικά καταλήγω: Ζητούνται χαρούμενοι άνθρωποι. Οι χαρούμενοι άνθρωποι είναι απαραίτητοι. Οι χαρούμενοι άνθρωποι πρέπει να βγουν στην επιφάνεια. Είναι αναγκαίοι. Που έχουν εξαφανιστεί; Ή μήπως ζούμε στην εποχή που διαπρέπουν μόνο οι ναζιστές; Και μόνο στην σκέψη αρρωσταίνω. 

Και ποιοι είναι οι χαρούμενοι άνθρωποι; Είναι αυτοί που δεν έχουν παραιτηθεί, είναι αυτοί που παλεύουν για Αξιοπρέπεια, είναι αυτοί που αγωνίζονται για Δικαιοσύνη, είναι αυτοί που δεν λουφάζουν στην εγωιστική τους κατήφεια, είναι αυτοί που δίνουν κουράγιο στους γύρω τους, είναι αυτοί που βοηθάνε τους συνανθρώπους τους, είναι αυτοί που καίγονται. Είναι οι ερωτευμένοι με τη ζωή.

Δεν είναι τα δύσθυμα ανθρωπάκια που χαζεύουν τον Πρετεντέρη, δεν είναι αυτοί που με μειλίχιο ύφος καταδικάζουν τους απεργούς, δεν είναι οι <<μισθουλάκος να υπάρχει>>, δεν είναι οι <<κοίτα εσύ την δουλειά σου και ας κόψουν τον λαιμό τους οι άλλοι>>. 

Ρίχνοντας μια ματιά γύρω σου, το μόνο που βλέπεις είναι συννεφιασμένα και χλωμά πρόσωπα. Που εξαφανίστηκαν τα χαμόγελα και τα γέλια; Τζάμπα είναι, διάολε!

Θέλουμε πίσω τα γέλια μας, θέλουμε πίσω την θετική σκέψη, θέλουμε πίσω έστω την θέα της Ελπίδας.

Η θέα της Ελπίδας -ίσως και η ίδια η Ελπίδα- ήταν ζωντανή στις περσινές εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου. Δεν μπορεί να μην το παρατηρήσατε. Προσωπικά όλοι μου οι φίλοι ήταν τελείως διαφορετικοί εκείνη την περίοδο. Οι περισσότεροι είχαν την εντύπωση πως κάτι καινούργιο πρόκειται να ξεκινήσει. Κάτι διαφορετικό. Και βάζω και τον εαυτό μου μέσα σε αυτούς. Οι περισσότεροι είχαμε ανθίσει.

Ειλικρινά, ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που κατάλαβα τι πάει να πει <<αέρας της αλλαγής>>. Τον ένιωθες παντού - εκτός και αν βρισκόσουν στην καρακοσμάρα σου. Ήταν ένα πολύ αισιόδοξο διάστημα. Δεν έχω ξαναζήσει κάτι τέτοιο. Μέχρι που -φυσικά- ήρθαν τα εκλογικά αποτελέσματα. Και μαζί τους η ανώμαλη και άγρια προσγείωση.  

Οπωσδήποτε, τον <<αέρα της αλλαγής>> δεν θα τον φέρει κάποιο κόμμα. Και μιας και αναφέρθηκα στις περσινές εκλογές του καλοκαιριού και ίσως ορισμένοι να με παρεξηγήσατε, όχι, δεν εννοούσα πως ο <<αέρας της αλλαγής>> είχε να κάνει με τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε καμία περίπτωση. 

Είναι προνόμιο των δούλων να εξαρτάται το δικό τους καλύτερο αύριο -ή η προσωπική τους ευτυχία- από την επιτυχία ενός κόμματος. 

Τον <<αέρα της αλλαγής>>, λοιπόν, δεν θα τον φέρει κανένα κόμμα. Τον <<αέρα της αλλαγής>> θα τον φέρουν οι χαρούμενοι άνθρωποι - υπήρξαν τότε, θα υπάρξουν και τώρα. Και θα τον φέρουν αυτοί που δεν τους γονάτισαν. Που δεν έχουν γίνει δούλοι. Που μπορούν ακόμα και χαμογελάνε. Που θέλουν στα αλήθεια να αλλάξουν τα πράγματα. Που θέλουν εκδίκηση. Και που ήδη την προετοιμάζουν: 


Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

Koza Mostra

Αυτά τα όργανα ανήκουν στους Koza Mostra. Οι Koza Mostra εμφανίστηκαν προχθές, Τετάρτη, στο Rover bar στα Λαδάδικα, στη Θεσσαλονίκη. Που ήσουν μάγκα την Τετάρτη;


Οι Koza Mostra ετοιμάζονται να αλώσουν την Ευρώπη. <<Αν τελικά πάνε οι Koza Mostra στη Eurovision, θα φτιάξει η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό>>, είπα σε ένα φίλο μου. <<Οπωσδήποτε>>, μου απάντησε. 


Οι Koza Mostra ξεσήκωσαν το κοινό με τις εξαίσιες μελωδίες τους και τα τρελά γκάζια τους. Ξεσκιστήκαμε στο χορό. Δε μας φταίγαν τα ουισκάκια, μπόμπα ήταν οι Koza Mostra. 


Το μαγαζί ήταν φίσκα. Πάνω και κάτω. Όπως σε κάθε συναυλία των Koza Mostra, τα κορίτσια έδωσαν ξανά βροντερό παρόν. Το Rover bar ήταν τίγκα στις γυναίκες. Μαγεία.

Κάποια στιγμή έσκασε μύτη στη σκηνή ο -μάγκας και ντερμπεντέρης- Αγάθωνας Ιακωβίδης. Ο Αγάθωνας Ιακωβίδης άρχισε τις πενιές και το κοινό από κάτω παραληρούσε. <<Μας βρήκε τρικυμία μέσα στην Εγνατία>>. Ο κακός χαμός έγινε. Που να βλέπατε τι έγινε μόλις έπαιξε το <<Πίνω και μεθώ>> - πανικός. Ωραίος τύπος ο Αγάθωνας. Μου αρέσει πολύ το μουστάκι του. Όταν μεγαλώσω θα αφήσω κι εγώ ένα τέτοιο. 


Ενώ οι Koza Mostra έπαιζαν τα δικά τους, κάποιος φελλός από το κοινό ούρλιαξε <<Το "Χίλιες και μια νύχτες" παίξτε!>>. Το θεώρησα χοντρή αγένεια. Είναι δυνατόν να είσαι σε συναυλία των Koza Mostra, λίγες μόνο μέρες πριν τον ελληνικό τελικό της Eurovision, και να ουρλιάζεις στους Koza Mostra να σου παίξουν το τραγούδι της Ηλιάδη; Μεγάλο ατόπημα. Λίγο μετά μια φίλη με πληροφόρησε πως αυτός που ζητούσε μανιωδώς το <<Χίλιες και μια νύχτες>> ήμουν εγώ. Σαν λάθος να 'ναι η ρότα, σκέφτηκα. 


Ο Δημήτρης Χριστώνης (μπάσο) και ο Ηλίας Κόζας (φωνή και κιθάρα) συζητάνε -μετά το τέλος της συναυλίας- για την πορεία της Αριστεράς στη χώρα. Εγώ δεν πήρα μέρος στην συζήτηση γιατί τους ντρέπομαι τους καλλιτέχνες. Απλώς τους φωτογράφισα.


Ο Δημήτρης Χριστώνης (ξανά πρωταγωνιστής) και ο Χρήστος Καλαϊτζόπουλος (ακορντεόν) συζητάνε έντονα για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμος να κυβερνήσει. Κρίνοντας από το -αυστηρά- τεντωμένο δάχτυλο του Χρήστου Καλαϊτζόπουλου, μάλλον ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι έτοιμος ακόμα να κυβερνήσει. 


Οι Koza Mostra τα σπάσανε -για ακόμη μια φορά- και μας χάρισαν μια πολύ ζεστή βραδιά μέσα σε έναν κρύο κόσμο - αυτό το έγραψα για να δώσω βάθος στο κείμενο. Οι Koza Mostra είναι το καλύτερο συγκρότημα στην Ελλάδα - τουλάχιστον. Οι Koza Mostra είναι ό,τι καλύτερο γέννησε η χρεοκοπία. Αν θέλεις να φτιάξει η εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό, το βράδυ της Δευτέρας ψήφισε Koza Mostra. Αέρααααααααα!

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

It's Valentine's Day!

14 Φεβρουαρίου σήμερα και όλα τα ερωτευμένα ζευγάρια βγαίνουν στους δρόμους σφιχταγκαλιασμένα για να γιορτάσουν τον φτερωτό Θεό του έρωτα αλλά και για να ψωνίσουν μαστίγια, χειροπέδες και διάφορα άλλα ερωτικά αξεσουάρ, ώστε να περάσουν μια αξέχαστη νύχτα ηδονής, πάθους και ξεκωλίασης. 

Υπάρχουν βέβαια και εκείνα τα ζευγάρια που έχουν πάψει να είναι ερωτευμένα και ο ένας έχει σιχαθεί τον άλλο από καιρό και έχουν ξεσκιστεί στο κέρατο, ωστόσο για χάρη του Αγίου Βαλεντίνου -και των παιδιών τους- κάνουν τα στραβά μάτια και παριστάνουν τους καψούρηδες.

Με αφορμή την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου οι παντρεμένοι έχουν την ευκαιρία να ασχοληθούν λίγο παραπάνω με τη γυναίκα τους -αφού όλο τον υπόλοιπο καιρό ασχολούνται μόνο με τη γκόμενά τους- και να της αγοράσουν λουλούδια και τσικουλάτες ώστε να της ρίξουν στάχτη στα μάτια και να νομίζει η καψερή πως ο σύζυγος είναι ακόμα τρελά ερωτευμένος μαζί της, ενώ στην πραγματικότητα την έχει σιχαθεί και την έχει κάνει τάρανδο με την κόρη του περιπτερά που του άναψε φωτιά. 

Βέβαια, στην χρεοκοπημένη Ελλάδα, οι ερωτευμένοι Έλληνες -επειδή είναι πτωχούληδες και ψοφάνε της πείνας- δεν έχουν τη δυνατότητα να ανταλλάξουν δώρα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν γκρίνιες και τσακωμοί. 

Οι γυναίκες περιμένουν πως και πως αυτή τη μέρα μπας και τους αγοράσει ο σύντροφός τους κάνα καινούργιο στρινγκ -είναι τόσο πτωχούλες που φοράνε το ίδιο από τότε που τον γνώρισαν-, αλλά, επειδή και ο σύντροφος είναι πτωχούλης, μένουν με το ίδιο βρακί των ερωτευμένων ανήμερα και από τα νεύρα τους αρχίζουν να σπάνε ό,τι βρουν μπροστά τους με συνέπεια το ζευγάρι -αντί για δώρα- να ανταλλάζει χριστοπαναγίες. 

Εντούτοις, μπορεί ο άλλος να είναι άγρια καψουρεμένος με την σύντροφό του -πράγμα σπάνιο, αλλά καμιά φορά γίνεται- και να κάνει κάποιες οικονομίες -το σκατό του παξιμάδι δηλαδή- ώστε να καταφέρει να αγοράσει ένα δωράκι στην καλή του. Η καλή του αρχικά θα συγκινηθεί και θα θέλει να τον αγκαλιάσει και να τον πλακώσει στα τσιμπούκια, όμως μετά θα σκεφτεί πονηρά και θα αρχίσει να αναρωτιέται για το που βρήκε τα λεφτά, με αποτέλεσμα να τον τρελάνει στην κρεβατομουρμούρα και να του τα κάνει τσουρέκια γιατί θα πιστεύει πως την κερατώνει με καμιά τσούλα και προσπαθεί να την καλοπιάσει με δώρα.  

Κάνεις δεν κάνεις δώρο δηλαδή, θα την πληρώσεις.

Εν πάση περιπτώσει, ο Άγιος Βαλεντίνος δεν αφορά μόνο τα ζευγάρια. Ο Άγιος Βαλεντίνος είναι για όλους. Ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου, οι ελεύθεροι παρατάνε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα τούρκικα σήριαλ και παίρνουν σβάρνα τα μπαρ με σκοπό να βρουν το ταίρι τους που είναι κάπου εκεί έξω και τους περιμένει - αρκεί να συνωμοτήσει το σύμπαν, φυσικά. Εξαιτίας της αγαμίας που τους δέρνει, οι περισσότεροι άντρες που είναι αδέσμευτοι την πέφτουν σε όποια μπακατέλα βρουν μπροστά τους και, αφού την σπιτώσουν και την ξεσκίσουν στο πήδημα, ξυπνάνε το πρωί και βλέπουν δίπλα τους μια χοντρή τίγκα στην κυτταρίτιδα να ροχαλίζει και να ρουθουνίζει σαν το ζώο - ωστόσο δεν θυμούνται τίποτα από την προηγούμενη νύχτα γιατί είχαν γίνει τύφλα.  

Για τις αδέσμευτες γυναίκες που θέλουν πάση θυσία να βρουν σύντροφο τα πράγματα είναι πιο εύκολα, αφού αρκεί να ντυθούν σαν καραπουτανάρες και να φορέσουν τα παλιομισοφόρια τι τραβάν για σας τ' αγόρια τι τραβάν για σας τ' αγόρια.

Αναμφισβήτητα, ο Άγιος Βαλεντίνος είναι μια μέρα χαράς που δίνει ανάσα στους καταπιεσμένους Έλληνες που δεν ξέρουν πια αν το ξημέρωμα θα τους βρει σπίτι τους ή σε κάνα παγκάκι κάτω από τα άστρα. Βέβαια, για την απελπισία τους φταίνε οι ίδιοι και κανένας άλλος, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα που αν το ανοίξω θα γράφω μέχρι το Πάσχα. 

Τέλος πάντων, οι Έλληνες -σαν ερωτιάρικος λαός που είναι- γιορτάζουν κάθε χρόνο τον Άγιο Βαλεντίνο και βρίσκουν την ευκαιρία -έστω για μια μέρα- να ξεφύγουν λίγο από τη λογοτεχνία και την κλασσική μουσική για να πάνε να νταλκαδιάσουν στην Πάολα και τον Παντελίδη. 

Τέλος, με αφορμή την σημερινή εορταστική ημέρα -αλλά και στα πλαίσια ανάπτυξης της χώρας-, ο Αντώνης Σαμαράς -με δηλώσεις του στον <<Καύλα fm>>- τόνισε πως η κυβέρνηση δεν θα φορολογήσει τελικά τις ζαρτιέρες, ενώ δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να παραμείνουν αφορολόγητες και οι καπότες. Επίσης, ο πρωθυπουργός -σε μια προσπάθεια να αναδείξει την ευαίσθητη πλευρά του- εξομολογήθηκε πως η 14η Φεβρουαρίου τον μελαγχολεί γιατί του θυμίζει την Άννα Βίσση και τις εποχές που ήτανε μαζί, και συγκεκριμένα θυμήθηκε τον Άγιο Βαλεντίνο του 1971 που είχε κάνει δώρο στην Άννα έναν δονητή, και αυτός ο δονητής ήταν μεγάλος σαν καρβέλι, και λίγο καιρό μετά η Άννα τον παράτησε (τον Σαμαρά) για να πάει να τα φτιάξει με τον Καρβέλα. 

Άντε και καλά γαμήσια!

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2013

Μάθανε πως πηδιόμαστε, πλακώσανε και οι πρώην

Αίσθηση προκάλεσαν οι δηλώσεις του Γιώργου Καρατζαφέρη -ναι, υπάρχει ακόμα- μέσα από την εκπομπή του <<Ανεργία και λαχτάρα>> πως η κόρη ενός βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ εμπορεύεται Καλάσνικοφ  Ο κ. Καρατζαφέρης ενοχλήθηκε γιατί μάλλον προτιμάει τα μπαζούκας. 

Ο κ. Καρατζαφέρης μίλησε για το φαινόμενο της τρομοκρατίας στη χώρα μας, και μεταξύ άλλων είπε πως αν ο Αλέξης Γρηγορόπουλος δεν είχε δολοφονηθεί από τον ειδικό φρουρό πιθανότατα σήμερα να ήταν στο Βελβεντό. Επίσης, -σύμφωνα με τον κ. Καρατζαφέρη-, αν ο Αλέξης Γρηγορόπουλος δεν είχε δολοφονηθεί από τον Κορκονέα πιθανότατα σήμερα να ήταν ένας ακόμα εξαθλιωμένος Έλληνας, οπότε χάρη του έκανε ο μπάτσος που τον έφαγε και τον γλίτωσε από την φτώχεια και την ανεργία που βιώνουμε εμείς που έχουμε την ατυχία να βρισκόμαστε ακόμα στη ζωή.

Στη συνέχεια, ο κ. Καρατζαφέρης χαρακτήρισε <<κουτουράδες>> και <<βλακείες>> ότι ο Νίκος Ρωμανός τάχα μου σοκαρίστηκε από τη δολοφονία του φίλου του Αλέξη Γρηγορόπουλου και πήρε το Καλάσνικοφ για να εκδικηθεί, και τόνισε πως το παιδί ήταν έτσι από πάντα και πως του άρεσε να προκαλεί τους ειδικούς φρουρούς μαζί με τον Γρηγορόπουλο - όντως, τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν δυο 15χρονα πέρα από το να παρενοχλούν τους οπλισμένους ειδικούς φρουρούς; 

Ο κ. Καρατζεφέρης ορθώς χαρακτηρίζει <<κουτουράδες>> και <<βλακείες>> τους λόγους που ώθησαν τον Νίκο Ρωμανό σε αυτές τις τρομοκρατικές πράξεις. Ο Νίκος Ρωμανός δεν σκέφτηκε καθαρά. Ο Νίκος Ρωμανός τυφλώθηκε. Θα μπορούσε -αφού του σκότωσαν τον κολλητό- να γίνει αστυνομικός. Ειδικός φρουρός κιόλας. Τι το ήθελε το Καλάσνικοφ;  Σου σκοτώνει ο μπάτσος τον φίλο σου κι εσύ κάνεις στροφή στην τρομοκρατία και φωνάζεις <<ζήτω η αναρχία κουφάλες>>; Που ακούστηκε, διάολε; 

Ακόμα, ο κ. Καρατζαφέρης μίλησε και για τα βασανιστήρια που υπέστησαν οι τέσσερις συλληφθέντες από τους αστυνομικούς, και τόνισε πως <<όταν ένα τέτοιο καλόπαιδο έχει Καλάσνικοφ θέτει τον εαυτό του εκτός νόμου>> και πως <<όταν παίρνεις το Καλάσνικοφ δεν έχεις πολιτικά δικαιώματα, επομένως οι μπουνιές και οι κλωτσιές δεν μετράνε>>.

Οι μπουνιές και οι κλωτσιές δεν μετράνε για τον κ. Καρατζαφέρη γιατί μάλλον ο κ. Καρατζαφέρης προτιμά οι αστυνομικοί να λοβοτομούν τους συλληφθέντες και στη συνέχεια να τους εκτελούν με Καλάσνικοφ. 

Ο κ. Καρατζαφέρης έριξε τις ευθύνες στους γονείς των τεσσάρων του Βελβεντού και -συγκεκριμένα- τόνισε πως δεν μπορεί να βγαίνει μια μάνα να δηλώνει περήφανη για τα κατορθώματα του γιου της που είναι ένας τρομοκράτης και όχι ένα όρνιο στο κοτρόνι που κάθεται από το πρωί ως το βράδυ μπροστά στην τηλεόραση και ακούει τις μαλακίες του κάθε Καρατζαφέρη.

(Πολύ κρίμα που ο Γιώργος Καρατζαφέρης δεν βρίσκεται πια στο πολιτικό τοπίο της χώρας - χάσαμε έναν μεγάλο πολιτικό. Πολύ κρίμα που ο Γιώργος Καρατζαφέρης έχει πιάσει πάτο και οι μόνοι που τον παρακολουθούν είναι κάτι γέροι με άνοια. Πολύ κρίμα).

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013

Πάπαλα ο Πάπας

Οικουμενικό σοκ προκάλεσε η είδηση ότι ο Πάπας Βενέδικτος παραιτείται λόγω αδυναμίας εκπλήρωσης των καθηκόντων του. Η είδηση έκανε το γύρο του κόσμου αφήνοντας άναυδους εκατομμύρια ανθρώπους που πίστευαν πως ο Πάπας Βενέδικτος τα 'χει κακαρώσει από καιρό και αυτό που έβλεπαν στην τηλεόραση να λέει κάτι ακαταλαβίστικα ήταν φάντασμα. 

Σύμφωνα με τον Ποντίφικα, οι λόγοι που τον οδήγησαν σε αυτή την απόφαση αφορούν την υγεία του, αφού τον τελευταίο καιρό -όπως σημείωσε ο ίδιος- του έφευγαν τα τσίσα του και τα κακάκια του, ενώ υποφέρει και από αλτσχάιμερ, με αποτέλεσμα να παίρνει τους δρόμους τα βράδια και να τον ψάχνει όλο το Βατικανό. 

Σύμφωνα με το Ιταλικό πρακτορείο ANSA, o Πάπας Βενέδικτος θα υποβάλλει -και επίσημα- την παραίτησή του στις 28 Φεβρουαρίου. Το έγγραφο της παραίτησης του Πάπα Βενέδικτου θα παραλάβει πρώτος ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος θα είναι υπεύθυνος -μιας και έχει τα κονέ- να το παραδώσει στο Θεό.  

Πληροφορίες από το Βατικανό αναφέρουν πως ήδη ακούγονται κάποια ονόματα για την διαδοχή του Πάπα Βενέδικτου, με πρώτο στις δημοσκοπήσεις αυτό του Αλεσσάντρο Ντελ Πιέρο, ενώ σε απόσταση αναπνοής βρίσκεται ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος μάλλον είναι καταλληλότερος για Πάπας αφού τον περνάς άνετα για παιδεραστή.  

Εν τω μεταξύ, η είδηση ότι ο Πάπας Βενέδικτος πρόκειται να παραιτηθεί προκάλεσε την δυσαρέσκεια πολλών συμπατριωτών μας, και αυτό γιατί πλησιάζει η γιορτή των ερωτευμένων και οι Έλληνες -που δεν έχουν άλλα προβλήματα στο κεφάλι τους πέρα από την παραίτηση ενός πάμπλουτου γεροξεκούτη- δεν θα μπορούν να ξεσκιστούν στα γαμήσια του Αγίου Βαλεντίνου ανήμερα - τόσο μεγάλη θα είναι η απώλεια. 

Από την άλλη, πολλοί είναι εκείνοι που πέταξαν από τη χαρά τους όταν άκουσαν τον Πάπα Βενέδικτο να λέει πως θα παραιτηθεί -γιατί υποστηρίζουν πως ο Πάπας είναι σκατόψυχος και φιλοναζί-, αλλά μάλλον αυτοί θα είναι τίποτα φθονεροί προπαγανδιστές, αφού είναι ξεκάθαρο πως αν ο Βενέδικτος ήταν Έλληνας θα ψήφιζε ΑΝΤΑΡΣΥΑ. 

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Λευτεριά στην τέχνη!

Σαν βόμβα έσκασε η είδηση της σύλληψης του καλύτερου -σύμφωνα με τον ίδιο- ηθοποιού της χώρας Γιώργου Κιμούλη για ανεξόφλητες επιταγές. Ο Γιώργος Κιμούλης συνελήφθη χθες βράδυ μετά την παράστασή του <<Είμαι ο καλύτερος ηθοποιός της χώρας>>, συγκλονίζοντας ολόκληρο τον κόσμο της διανόησης, του πνεύματος και της αυταρέσκειας, ενώ τώρα μένει να μπουζουριάσουν και τον Παπακαλιάτη για να ξεμείνει η Ελλάδα από ταλέντα. 

Ο καλύτερος -σύμφωνα με τον ίδιο- ηθοποιός της χώρας πήγαινε προς το καμαρίνι του, όταν συνάντησε 15 οπλισμένους αστυνομικούς έτοιμους να τον βασανίσουν και να του κάνουν photoshop. Ο πιο χαρισματικός -σύμφωνα με τον ίδιο- ηθοποιός της χώρας άρχισε να ουρλιάζει <<ΖΉΤΩ Η ΑΝΑΡΧΊΑ>>, ενώ αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν πως ο πιο ταλαντούχος -σύμφωνα με τον ίδιο- ηθοποιός του τόπου, προκειμένου να ξεφύγει από τους αστυνομικούς, απήγγειλε ένα ποίημα του Αρθούρου Ρεμπώ αφήνοντας άναυδους τους μπάτσους που προσκύνησαν το ταλέντο του με τα σαγόνια στο πάτωμα, ωστόσο λίγο μετά τον συνέλαβαν γιατί άρχισε να τσιρίζει σαν λυσσασμένος και απειλούνταν η κοινή ειρήνη. 

Ο Γιώργος Κιμούλης -που εκτός από μια ταλαντούχα ιδιοφυΐα είναι και μεγάλος αντικομφορμιστής- οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα Συντάγματος όπου και πέρασε τη νύχτα, αφιερώνοντας στους κρατούμενους μονολόγους του Ντάριο Φο και του Τσέχωφ, όμως οι κρατούμενοι -που δεν καταλάβαιναν Χριστό από το ταλέντο του φανταστικού ηθοποιού- ζήτησαν από τα όργανα να πετάξουν έξω το σούργελο που δεν τους αφήνει να τη βρουν με τίποτα. 

Ο Γιώργος Κιμούλης συνέχιζε απτόητος να ερμηνεύει, μέχρι τη στιγμή που οι κρατούμενοι στέρεψαν από υπομονή και άρχισαν τον ηθοποιό στα κλωτσίδια και τα μπουνίδια, όμως ο καταπληκτικός -σύμφωνα με τον ίδιο πάντα- καλλιτέχνης είχε βυθιστεί στο αλαζονικό του παραλήρημα και ενώ τις έτρωγε μιλούσε ακατάπαυστα για το πόσο φοβερός ηθοποιός είναι και για το πόσο σημαντικός είναι για την Ελλάδα και για το πως οι γυναίκες στηθοδέρνονται για πάρτη του αφού είναι ο σημαντικότερος Έλληνας καλλιτέχνης και άλλα τέτοια ωραία.

Οι κρατούμενοι εξαντλήθηκαν από το πολύ ξύλο -ο Γιώργος Κιμούλης όχι- και παραιτήθηκαν από κάθε προσπάθεια να επαναφέρουν τον πιο λαμπρό -σύμφωνα με τον ίδιο- άνθρωπο της τέχνης στην πραγματικότητα, αφού διαπίστωσαν πως αφενός είναι μάταιο, και αφετέρου ο Γιώργος Κιμούλης μάλλον χρειάζεται ζουρλομανδύα για να συνετιστεί. 

Τελικώς, ο Γιώργος Κιμούλης οδηγήθηκε σήμερα το πρωί στον εισαγγελέα εκτέλεσης ποινών όπου και κατέβαλε το ποσό των 4.418 ευρώ ώστε να εξαγοράσει την ποινή φυλάκισης 15 μηνών, και -αφού προέβη σε διακανονισμό των χρεών του για τις ακάλυπτες επιταγές- αφέθηκε ελεύθερος, ώστε να μην στερηθούν οι φιλότεχνοι Έλληνες το ταλέντο του και πέσουν να πεθάνουν. 

Πάλι καλά.