Ένα από τα πιο διασκεδαστικά πράγματα που συμβαίνουν στην ελληνική πολιτική επικαιρότητα είναι η... προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας να φανεί ο ΣΥΡΙΖΑ ριζοσπαστικός και επαναστατικός (φωτό).
Ειλικρινά, αν δεν γνώριζα πόσο άθλιοι και εμετικοί προπαγανδιστές είναι οι σύμβουλοι και τα τσιράκια του Αντώνη Σαμαρά, θα πίστευα πως στην πραγματικότητα είναι πράκτορες του ΣΥΡΙΖΑ που συντάχθηκαν με τη Νέα Δημοκρατία με σκοπό να ανεβάσουν τα ποσοστά του.
Διαβάζοντας τις κατά καιρούς ανακοινώσεις από το Μέγαρο Μαξίμου, θα έλεγε κανείς πως -πέρα από τους ίδιους τους Συριζαίους- οι μόνοι που πιστεύουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα ριζοσπαστικό και επαναστατικό είναι οι Νεοδημοκράτες.
Δεν θέλω να πληγώσω τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ούτε επαναστατικός ούτε ριζοσπαστικός - μακάρι να ήταν. Όσο και να κωλοχτυπιούνται στη Νέα Δημοκρατία να τον παρουσιάσουν έτσι -προφανώς για τους δικούς τους επικοινωνιακούς λόγους-, ο ΣΥΡΙΖΑ -εκτός από μερικούς καθυστερημένους- δεν πείθει κανέναν πως είναι πράγματι ένα ριζοσπαστικό και επαναστατικό κόμμα.
Η προσωπική μου άποψη είναι πως οι τελευταίες «ριζοσπαστικές» και «επαναστατικές» κινήσεις του ΣΥΡΙΖΑ έγιναν το 2012, στις διπλές εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου, όταν ο Αλέξης Τσίπρας έλεγε εκείνα τα ωραία ότι «το ευρώ δεν είναι φετίχ» και «τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες των δελτίων των 8» - άσχετα αν μετά όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ξημεροβραδιάζονταν στους Ευαγγελάτους και στους Πρετεντέρηδες.
Από τότε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μεταλλαχθεί πλήρως.
Την περίοδο των εκλογών του 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ είχε όντως ρεύμα και ο Αλέξης Τσίπρας -με την συμπεριφορά του και τις δημόσιες τοποθετήσεις του- ενέπνεε τους πολίτες και τους έδινε ελπίδα. Σήμερα όλα αυτά έχουν ανατραπεί.
Από το «το ευρώ δεν είναι φετίχ» -που υπονοούσε ότι το κόμμα της Κουμουνδούρου δεν θεωρούσε ταμπού την έξοδο της χώρα από το ευρώ- ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε στο «θα δώσουμε μάχη μέσα στην Ευρωζώνη» - σημειωτέον, αυτή η φράση έχει ακουστεί εκατοντάδες φορές από τα κόμματα που χρεοκόπησαν τη χώρα. Ε, δεν την λες και μικρή αυτή τη διαφορά.
Οπότε, εντελώς συνειρμικά, φτάνουμε στο κρίσιμο και σημαντικό ερώτημα: διαφέρει άραγε ο ΣΥΡΙΖΑ από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ; Δεν είναι λίγοι οι πολίτες που θα ήθελαν να μάθουν.
Λοιπόν; Διαφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ;
Η προσωπική μου άποψη -που θες δε θες θα τη φας στη μάπα αγαπητέ αναγνώστη γιατί δικό μου είναι το μπλογκ- είναι πως όχι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαφέρει (ουσιαστικά) από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.
Όταν βλέπω τον Αλέξη Τσίπρα να χαριεντίζεται με το παπαδαριό και να δηλώνει πως «η αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο συνδέει την Αριστερά με την Ορθόδοξη εκκλησία» -μπας και γοητεύσει τους λούμπεν μικροαστούς- και, παράλληλα, παρατηρώ πως 4 χρόνια μετά την επίσημη χρεοκοπία της χώρας -και ενώ γύρω μας πέφτουν κορμιά και εξαθλιώνονται χιλιάδες- ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κάνει ακόμα σημαία του την Δικαιοσύνη, ε, να με συμπαθάτε, αλλά δεν μπορώ να έχω διαφορετική γνώμη.
Τούτων δοθέντων και εν κατακλείδι, δεν περιμένω τίποτα από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Βασικά, και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν περιμένω τίποτα από κανέναν.
Το μόνο που σκέφτομαι -και χαμογελάω- είναι ότι πλησιάζει η άνοιξη.
Αυτό να σκέφτεστε κι εσείς.
Ειλικρινά, αν δεν γνώριζα πόσο άθλιοι και εμετικοί προπαγανδιστές είναι οι σύμβουλοι και τα τσιράκια του Αντώνη Σαμαρά, θα πίστευα πως στην πραγματικότητα είναι πράκτορες του ΣΥΡΙΖΑ που συντάχθηκαν με τη Νέα Δημοκρατία με σκοπό να ανεβάσουν τα ποσοστά του.
Διαβάζοντας τις κατά καιρούς ανακοινώσεις από το Μέγαρο Μαξίμου, θα έλεγε κανείς πως -πέρα από τους ίδιους τους Συριζαίους- οι μόνοι που πιστεύουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα ριζοσπαστικό και επαναστατικό είναι οι Νεοδημοκράτες.
Δεν θέλω να πληγώσω τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ούτε επαναστατικός ούτε ριζοσπαστικός - μακάρι να ήταν. Όσο και να κωλοχτυπιούνται στη Νέα Δημοκρατία να τον παρουσιάσουν έτσι -προφανώς για τους δικούς τους επικοινωνιακούς λόγους-, ο ΣΥΡΙΖΑ -εκτός από μερικούς καθυστερημένους- δεν πείθει κανέναν πως είναι πράγματι ένα ριζοσπαστικό και επαναστατικό κόμμα.
Η προσωπική μου άποψη είναι πως οι τελευταίες «ριζοσπαστικές» και «επαναστατικές» κινήσεις του ΣΥΡΙΖΑ έγιναν το 2012, στις διπλές εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου, όταν ο Αλέξης Τσίπρας έλεγε εκείνα τα ωραία ότι «το ευρώ δεν είναι φετίχ» και «τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες των δελτίων των 8» - άσχετα αν μετά όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ξημεροβραδιάζονταν στους Ευαγγελάτους και στους Πρετεντέρηδες.
Από τότε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μεταλλαχθεί πλήρως.
Την περίοδο των εκλογών του 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ είχε όντως ρεύμα και ο Αλέξης Τσίπρας -με την συμπεριφορά του και τις δημόσιες τοποθετήσεις του- ενέπνεε τους πολίτες και τους έδινε ελπίδα. Σήμερα όλα αυτά έχουν ανατραπεί.
Από το «το ευρώ δεν είναι φετίχ» -που υπονοούσε ότι το κόμμα της Κουμουνδούρου δεν θεωρούσε ταμπού την έξοδο της χώρα από το ευρώ- ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε στο «θα δώσουμε μάχη μέσα στην Ευρωζώνη» - σημειωτέον, αυτή η φράση έχει ακουστεί εκατοντάδες φορές από τα κόμματα που χρεοκόπησαν τη χώρα. Ε, δεν την λες και μικρή αυτή τη διαφορά.
Οπότε, εντελώς συνειρμικά, φτάνουμε στο κρίσιμο και σημαντικό ερώτημα: διαφέρει άραγε ο ΣΥΡΙΖΑ από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ; Δεν είναι λίγοι οι πολίτες που θα ήθελαν να μάθουν.
Λοιπόν; Διαφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ;
Η προσωπική μου άποψη -που θες δε θες θα τη φας στη μάπα αγαπητέ αναγνώστη γιατί δικό μου είναι το μπλογκ- είναι πως όχι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαφέρει (ουσιαστικά) από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.
Όταν βλέπω τον Αλέξη Τσίπρα να χαριεντίζεται με το παπαδαριό και να δηλώνει πως «η αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο συνδέει την Αριστερά με την Ορθόδοξη εκκλησία» -μπας και γοητεύσει τους λούμπεν μικροαστούς- και, παράλληλα, παρατηρώ πως 4 χρόνια μετά την επίσημη χρεοκοπία της χώρας -και ενώ γύρω μας πέφτουν κορμιά και εξαθλιώνονται χιλιάδες- ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κάνει ακόμα σημαία του την Δικαιοσύνη, ε, να με συμπαθάτε, αλλά δεν μπορώ να έχω διαφορετική γνώμη.
Τούτων δοθέντων και εν κατακλείδι, δεν περιμένω τίποτα από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Βασικά, και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν περιμένω τίποτα από κανέναν.
Το μόνο που σκέφτομαι -και χαμογελάω- είναι ότι πλησιάζει η άνοιξη.
Αυτό να σκέφτεστε κι εσείς.
