Για ένα μεγάλο διάστημα, έμπαινα καθημερινά στο τουίτερ μόνο και μόνο για να διαβάζω τα tweets του Contrabbando. Μάλιστα, πολλά από τα tweets του τα έστελνα και σε φίλους μου, ώστε να τα διαβάσουν κι αυτοί.
Ο Contrabbando διέφερε από τους περισσότερους χρήστες του τουίτερ. Δεν τον κατάπινε το μέσο.
Μέσα στα ουρλιαχτά, τις υστερίες, τα ξεκατινιάσματα και τις ανούσιες ατάκες του τουίτερ, ο Contrabbando ήταν πάντα μια φωνή ουσίας και λογικής. Κι ας έβρεχε ένα κάρο ζόρια στη ζωή του.
Επίσης, ο Contrabbando ήταν ποιητής - φτάνει να διαβάσεις μερικές από τις ατάκες του στο τουίτερ για να το διαπιστώσεις. Είχε αυτό το αξιοθαύμαστο ταλέντο να λέει τα πάντα μέσα σε 140 χαρακτήρες.
Φυσικά, έχω διαβάσει όλα τα κείμενα του Contrabbando στο διαδίκτυο -ορισμένα με κατάπιαν-, ενώ έχω διαβάσει και την ποιητική του συλλογή «Το εξώφυλλο δέρμα του χρόνου» - σας την συστήνω ανεπιφύλακτα.
Μαύρισε η ψυχή μου όταν έμαθα πως ο Contrabbando δεν είναι πια στη ζωή. Πρώτη φορά μου συμβαίνει να στεναχωριέμαι τόσο πολύ για την απώλεια ενός ανθρώπου που ούτε καν γνώριζα.
Ένιωσα κατευθείαν την ανάγκη να γράψω μερικές αράδες γι' αυτόν τον -άγνωστο σε μένα- άνθρωπο, γιατί αυτός ο άνθρωπος μου δημιουργούσε πάντα την εντύπωση πως είναι από εκείνους που αξίζουν. Και, αν μπεις για μια στιγμή στο τουίτερ και διαβάσεις αυτά που γράφονται σήμερα, θα διαπιστώσεις πως, πράγματι, ο Contrabbando ήταν από εκείνους που άξιζαν.
Εκείνο που μου έκανε εντύπωση από την αρχή στον Contrabbando ήταν ο τρόπος που αντιμετώπιζε την ασθένεια - ο Contrabbando είχε καρκίνο. Μέσα από τα γραπτά του, έμοιαζε απίστευτα θαρραλέος. Πρέπει να ήταν πολύ ωραίος μάγκας.
Επίσης, ο Contrabbando -από τότε που τον «ανακάλυψα» τουλάχιστον- μου έδινε πάντα την εντύπωση πως είναι ένας από εκείνους τους πολύ σπάνιους -για τον τόπο μας- αριστερούς, που είναι πάνω από όλα Άνθρωποι.
Ειλικρινά, δεν ξέρω τι άλλο να γράψω. Θέλω μόνο να πω πως δεν είναι ωραίο να φεύγουν τόσο σπουδαίοι άνθρωποι μέσα στη σιωπή. Πρέπει με κάποιο τρόπο να τους τιμάμε - έστω και με λίγες λέξεις. Κι ας μην τους γνωρίσαμε ποτέ.
Και αφού για άλλη μια φορά πω πως το μόνο που έχει σημασία σε αυτή τη ζωή είναι οι άνθρωποι -γι' αυτό να τους γιορτάζετε κάθε μέρα τους ανθρώπους σας-, τελειώνω αυτό το κείμενο με την ατάκα ενός χρήστη του τουίτερ που τα λέει όλα:
«Ο κόσμος δεν γίνεται φτωχότερος εξαιτίας της απώλειας ανθρώπων όπως ο Contrabbando. Γίνεται καλύτερος, επειδή υπήρξαν».
(Καλό ταξίδι, συνονόματε. Ίσως κάποτε ανταμώσουμε σε κάποια πόλη με λιμάνι.)
«Εμάς που ζούμε με προθεσμία στον κόσμο αυτό, να μας εκτιμάτε λίγο παραπάνω. Γιατί δε θέλουμε να σαγηνεύσουμε κανέναν παρά τη ζωή την ίδια» - Contrabbando
