Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Θανατίλα!

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Βρετανικής εφημερίδας <<The Guardian>>, πολλές ελληνικές οικογένειες αδυνατούν -λόγω οικονομικής στενότητας- να κηδέψουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα, με αποτέλεσμα να κρατάνε τους νεκρούς στα σπίτια και να βρωμάει ο τόπος του θανατά. 


Σκέψου να σου 'χει πεθάνει ο παππούς κι εσύ να τον κρατάς μέρες ολόκληρες στο νεκροκρέβατο επειδή είσαι τελείως άφραγκος και δεν μπορείς να τον θάψεις. Βέβαια, άμα ο παππούς ήταν Πασόκος, καλά να πάθει. Αλλά η μπόχα δεν θα αντέχεται. 


Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι Έλληνες αφήνουν άταφους τους πεθαμένους συγγενείς τους για να μην πληρώνουν γραφεία τελετών και εκκλησίες, οπότε τους καβατζώνουν εκεί σ' ένα ψυγείο και ξεμπερδεύουν. Ωστόσο, το να χώνεις το πτώμα του μακαρίτη του θείου σου στο ψυγείο δεν είναι και ό,τι καλύτερο, γιατί, φαντάσου μια μέρα που θα έχεις επισκέψεις στο σπίτι να πάει ο ξένος άνθρωπος να ανοίξει το ψυγείο σου και να δει μέσα το τουμπανιασμένο κουφάρι του μπάρμπα σου. Θα φρικάρει και άντε μετά να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα. 


Το δημοσίευμα λέει ακόμα πως πολλοί Έλληνες -όταν αποβιώσει κάποιο συγγενικό τους πρόσωπο και δεν έχουν λεφτά για τη κηδεία- συντηρούν το πτώμα του αποθανόντα και κλειδώνουν τον συχωρεμένο σ' ένα δωμάτιο σαν ταριχευμένο ζώο. Έτσι, είναι σαν το αγαπημένο τους πρόσωπο να μην έφυγε ποτέ από τη ζωή, αφού τον έχουν συνεχώς δίπλα τους και πάνε και του μιλάνε όποτε θέλουν - άσε που μπορεί όσο ζούσε να τον είχαν καραθάψει, οπότε τώρα που δε μιλάει έχουν την ευκαιρία να του εξομολογηθούν τα πάντα. 


Πολλοί είναι οι Έλληνες που -σύμφωνα με την <<Guardian>>- θάβουν τους συγγενείς τους στους κήπους των σπιτιών τους, μετατρέποντας έτσι τις αυλές τους σε νεκροταφεία. Πολλοί το απολαμβάνουν κιόλας, γιατί άμα τους πεθάνει καμιά πεθερά που όσο ζούσε τους τα 'κανε μπαλόνια, εκείνοι είναι σε θέση όποτε έχουν τα νεύρα τους να πετάγονται στο κήπο και να φτύνουν στο τάφο της.


Τώρα που τα πράγματα θα δυσκολέψουν περισσότερο και τα μέτρα αυστηρής λιτότητας θα είναι ακόμα πιο οδυνηρά, οι Έλληνες θα αρχίσουν γεμάτοι αγανάκτηση να πετάνε τους νεκρούς στην άσφαλτο, μεταμορφώνοντας τη χώρα σε μια τεράστια κάσα, αφού οι δρόμοι θα 'ναι τίγκα στα πτώματα και το σκηνικό θα θυμίζει αμερικάνικη ταινία τρόμου. 


Στο κέντρο της Αθήνας θα γίνεται πανζουρλισμός, αφού οι οδηγοί θα πρέπει να είναι πάρα πολύ προσεκτικοί μην και σκοτώσουν κανένα πεθαμένο - τους ζωντανούς θα τους γράφουν στ' αρχίδια τους όπως τώρα. Εκεί που θα οδηγάς στην Πανεπιστημίου πηγαίνοντας στη δουλειά σου, θα πετάγονται από το πουθενά μακαρίτισσες γριές κι εσύ θα τρέμεις μην μαζέψεις κάνα κεφάλι με τις ρόδες του αυτοκινήτου.


Η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό θα διαλυθεί οριστικά, αφού όλοι οι δρόμοι της Αθήνας θα μυρίζουν ψοφίμι και δεν θα κυκλοφορεί τουρίστας ούτε για δείγμα. Η πλατεία Συντάγματος θα είναι απλησίαστη, μιας και θα 'χει γεμίσει πεθαμένους και θα βρωμάει χειρότερα και από νεκροτομείο, ενώ οι σταθμοί του Μετρό θα λειτουργούν με δυσκολία, γιατί πολλοί θα 'χουν πετάξει τους πεθαμένους συγγενείς τους στις ράγες. 


Υπάρχει και η θετική πλευρά βέβαια. Στις πορείες που θα πέφτει το ξύλο της αρκούδας με τα ΜΑΤ, όταν ο κόσμος θα ξεμένει από πέτρες και μολότοφ και δεν θα έχει τι να πετάξει στους αστυνομικούς, θα πιάνει απ' το δρόμο ένα πτώμα και θα το εκσφενδονίζει στους μπάτσους φωνάζοντας <<ψόφος στα ΜΑΤ!>>. Θα κλάσουν μαλλί οι μπάτσοι και θα τους νικήσουμε.  


Καλή λευτεριά!