Τρίτη 29 Απριλίου 2014

Ανοιχτή επιστολή στον Κώστα Τζανακούλη

Αγαπητέ Κώστα -μου επιτρέπεις τον ενικό, έτσι;-, σου γράφω γιατί θέλω να σου πω πόσο μου αρέσει το εκλογικό κέντρο της παράταξής σου «Λάρισα, πόλη δίχως αύριο». Είναι πραγματικά υπέροχο. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι το ομορφότερο εκλογικό κέντρο της πόλης. Και αυτό δεν το λέω μόνο εγώ. Το είπε και μια φίλη μου χθες, καθώς περνούσαμε από την Κούμα. «Τι γαμάτο εκλογικό κέντρο!» αναφώνησε η φίλη μου, χαϊδεύοντας ηδονικά τα χείλη της. 

Αγαπητέ Κώστα, αυτό που κάνει τόσο ξεχωριστό το εκλογικό σου κέντρο είναι η φωτογραφία σου. Έχεις βγει υπέροχος σε αυτή τη φωτογραφία - λάμπεις. Το είπε και η φίλη μου άλλωστε - πριν αρχίσει να χαϊδεύεται στη μέση της Κούμα. Φέρνω τώρα στο νου μου τη φωτογραφία σου και σκέφτομαι πως συνδυάζεις τέλεια το διαπεραστικό βλέμμα του βατράχου με την γυαλιστερή φαλάκρα του δεξιού πατριώτη - σκέτη κόλαση είσαι, ρε μπαγάσα. Βέβαια, θα μπορούσες να την είχες κάνει λίγο πιο μεγάλη τη φωτογραφία - δεν φαίνεται καλά από τη Νεάπολη. 

Κώστα, το πιο ωραίο που συμβαίνει με τη φωτογραφία σου είναι πως -από όποια μεριά και να τη δεις- σε κοιτάει μες στα μάτια. Σαν τη Μόνα Λίζα ένα πράμα. Αλήθεια, πώς το κατάφερες αυτό; Την πρώτη φορά που την είδα ένα ρίγος με διαπέρασε. Πρέπει να κάνεις ίνσταγκραμ. 

Αγαπητέ Κώστα, θέλω να σε ρωτήσω κάτι. Δεν βαρέθηκες τόσα χρόνια να είσαι δήμαρχος; Πώς και πήρες την απόφαση να ξαναβάλεις υποψηφιότητα; Κώστα, θα σου πω κάτι: δεν τους αξίζεις τους Λαρισαίους. Είσαι για μεγαλύτερα πράγματα, μάγκα μου. Για την ευρωβουλή, ας πούμε. Αν σε δούνε οι Ευρωπαίοι θα πάθουνε την πλάκα τους - λόγω τιμής σου λέω. Αλήθεια, καμιά άλλη γλώσσα -πέρα από τα λαρισαϊκά- μιλάς; 

Κώστα, ελπίζω να μην παρεξηγήθηκες που δεν ήρθα στα εγκαίνια του εκλογικού σου κέντρου. Είμαι πολύ ντροπαλός και κοκκινίζω μπροστά σε εσάς τους αγνούς πατριώτες. Αλήθεια, εσείς στα εγκαίνια μοιράσατε τζάμπα κρασί -όπως έκαναν οι Συριζαίοι- ή είστε τίποτα τσιφούτηδες; Να τα προσέχετε αυτά, γιατί οι Λαρισαίοι τα κοιτάνε. 

Αγαπητέ Κώστα, κλείνω αυτή τη σύντομη επιστολή με την υπόσχεση πως θα σε ψηφίσω. Και με την υπόσχεση πως θα προσπαθήσω να πείσω όλους τους φίλους μου να σε ψηφίσουν. Καλά, δεν θα χρειαστεί να προσπαθήσω και πολύ. Όλη η νεολαία της Λάρισας σε γουστάρει τρελά. Είναι γνωστό αυτό. 

Καλή επιτυχία.

Φιλικά 

Ντόνι  

Κυριακή 13 Απριλίου 2014

Λαρισαίων Πάσχα

Το Πάσχα βρίσκει τους περισσότερους Λαρισαίους να βιώνουν τα πάθη του Θεανθρώπου στις εκκλησίες, μέσα σε κλίμα κατάνυξης, συντριβής και ιερού δέους - μερικούς πάλι τους βρίσκει παλουκωμένους στον καναπέ μπροστά από την τηλεόραση, μέσα σε κλίμα αποχαύνωσης, μιζέριας και καντήφλας. Οι Λαρισαίοι πιστοί την Μεγάλη Εβδομάδα φοράνε τα καλά τους και δεν αφήνουν λειτουργία για λειτουργία, με αποτέλεσμα οι δρόμοι να είναι πήχτρα στις θεούσες που είναι σαν λατέρνες και σου δημιουργούν την εντύπωση πως δεν γιορτάζουμε το Πάσχα αλλά τις απόκριες - πάντως είναι απορίας άξιο το γεγονός πως, ενώ ο Χριστός κυκλοφορούσε ντυμένος σαν γύφτος, εμείς φοράμε την Άρτα και τα Γιάννενα για να Τον τιμήσουμε

Φυσικά υπάρχουν και Λαρισαίοι που δεν συγκινούνται καθόλου από το Θείο Δράμα -και την έχουν γραμμένη στα παλιά τους τα παπούτσια την γιορτή της Χριστιανοσύνης-, οπότε την Μεγάλη Εβδομάδα συνεχίζουν να επιδίδονται στο αγαπημένο τους σπορ: στους μπάφους. Θα μπορούσε κανείς να πει πως αυτοί οι άνθρωποι περνάνε τα μπάφοι του Χριστού. 

Βέβαια, αν πίνεις δέκα μπάφους την ημέρα ελλοχεύει ο κίνδυνος -από την πολλή μαστούρα- να φας ξαφνικά την πετριά της Ορθοδοξίας και να τρέχεις Μεγάλη Τετάρτη στην εκκλησία να βρεις στασίδι, ώστε να βρεθείς κοντά στο Θεό και να συνομιλήσεις μαζί Του - θα σε περάσουν για εντελώς καθυστερημένο αλλά εδώ ολόκληρος πρωθυπουργός υποστηρίζει πως μιλάει με το Θεό, οπότε σε σένα θα κολλήσουμε τώρα; 

Το Πάσχα είναι μια εβραϊκή γιορτή αλλά μην το βγάλετε προς τα έξω αυτό, γιατί οι Λαρισαίοι -που στην πλειοψηφία τους είναι καλοί χριστιανοί- δεν τους συμπαθούν και πολύ τους Εβραίους -για την ακρίβεια τους σιχαίνονται και αν μπορούσαν θα τους ξεπάστρευαν όλους, αλλά οι περισσότεροι είναι καλοί χριστιανοί, μην τα ξαναλέμε-, αφού πιστεύουν πως πίσω από όλα τα δεινά της χώρας -από την χρεοκοπία μέχρι και την ποίηση του Μπογδάνου- κρύβονται οι Εβραίοι, οπότε αν μάθουν πως γιορτάζουν με τέτοιο δέος μια γιορτή της Εβραϊκής φυλής μπορεί και να πέσουν να πνιγούν στον Πηνειό. 

Κάτι πολύ όμορφο που συμβαίνει τις ημέρες του Πάσχα στη Λάρισα είναι πως συναντάς παντού όλους όσους δεν θες να συναντήσεις και γενικώς πέφτεις πάνω σε άτομα που σου γυρνάν τα άντερα και θες να γιαουρτώσεις, αλλά για κάποιο περίεργο λόγο -και ενώ υπάρχουν άφθονα γιαούρτια- δεν γιαουρτώνεις ποτέ κανέναν και τα κρατάς όλα μέσα σου, με αποτέλεσμα να κινδυνεύεις να βγάλεις κάναν καρκίνο στο τέλος. 

Επίσης, ένα άλλο ωραίο που συμβαίνει τις ημέρες του Πάσχα στη Λάρισα είναι πως βλέπεις το κάθε λαμόγιο να παριστάνει τον καλό χριστιανό. Γεμάτες οι εκκλησίες λαμόγια. Μέσα κι έξω. Κάτι τα πιάνει τα λαμόγια το Πάσχα. Νιώθουν την ανάγκη να επικοινωνήσουν με το Θεό. Πάντως τα περισσότερα λαμόγια τα συναντάς την Μεγάλη Παρασκευή - κάποια ίσως να τα δεις να περιφέρουν και τον επιτάφιο.

Κάπου προς το τέλος της Μεγάλης Εβδομάδας, οι Λαρισαίες νοικοκυρές ξεκινάνε το βάψιμο των κόκκινων αυγών, ώστε να τα τσουγκρίσουμε το Μεγάλο Σάββατο μετά την Ανάσταση αλλά και την Κυριακή του Πάσχα στο οικογενειακό τραπέζι. Με την ευκαιρία, θέλω να καταγγείλω αυτό το έθιμο γιατί το βρίσκω εντελώς κακόγουστο - ειδικά όταν έρχεται ο κάθε καθυστερημένος και σου λέει «γύρνα και κώλο τώρα, να σε σκίσω!» μου ανάβουν τα λαμπάκια. Πάντως, σε έναν τόσο κακόγουστο λαό, μόνο κακόγουστα έθιμα θα ταίριαζαν.  

Ειρήσθω εν παρόδω, στη Λάρισα κυκλοφορούν τόσοι Χρυσαυγίτες που κανονικά δεν θα έπρεπε να τσουγκρίζουμε κόκκινα αυγά αλλά χρυσά. Δηλαδή, μετά την Ανάσταση -αντί να καθόμαστε να κάνουμε τις μαλακίες που βρήκαμε από τους προγόνους μας- θα έπρεπε να κυνηγάμε φασίστες και να τους σπάμε τα κεφάλια - πιο πολύ θα τον τιμούσαμε τον Χριστό έτσι. Τέλος πάντων. 

Στη Λάρισα -όπως και σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας άλλωστε- η περιφορά του επιταφίου την Μεγάλη Παρασκευή είναι εξαιρετικά δημοφιλής, αλλά -όπως έγραψα και πιο πάνω- εκείνη τη μέρα συναντάς το κάθε λαμόγιο που το παίζει καλός χριστιανός, οπότε υπάρχει κίνδυνος να σου ρθει καμιά αναγούλα. Άσε που την Μεγάλη Παρασκευή στις εκκλησίες γίνεται της πουτάνας - οι αγκωνιές, τα σπρωξίματα και οι χριστοπαναγίες πέφτουν βροχή. Οπότε, αν θέλετε σώνει και καλά να πάτε στην εκκλησία την Μεγάλη Εβδομάδα, θα σας συμβούλευα να πάτε την Μεγάλη Τρίτη που ακούγεται το «Τροπάριο της Κασσιανής» - η λειτουργία είναι υπέροχη και δεν κάνω καθόλου πλάκα. 

Την Μεγάλη Παρασκευή οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα και οι Λαρισαίοι βυθίζονται στην μελαγχολία του Θείου Δράματος, ωστόσο αυτή η μελαγχολία δεν κρατάει για πολύ, αφού το βράδυ οι περισσότεροι παίρνουν σβάρνα τα τσιπουράδικα και γίνονται ντίρλα, με αποτέλεσμα μαζί με το Θείο Δράμα να κορυφώνεται και το αλκοτέστ. 

Τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου οι Λαρισαίοι πιστοί γιορτάζουν την Ανάσταση του Κυρίου με ενθουσιασμό, αφού μόλις πει ο παπάς το «Χριστός Ανέστη» αρχίζουν να σκάνε δυναμιτάκια, στρακαστρούκες, γκαζάκια και βόμβες μολότοφ -γενικώς εκείνο το βράδυ ο καθένας κάνει ό,τι του κατέβει, οπότε μην απορήσετε αν δείτε κάναν Λαρισαίο να πετάει γαρύφαλλα στον παπά φωνάζοντας «ΑΕΛΑΡΑ!!!»-, ενώ την Κυριακή στήνεται από νωρίς ένα τρικούβερτο γλέντι από τη μια άκρη της πόλης ως την άλλη, με τον παραδοσιακό οβελία και τα κοκορέτσια να χαρίζουν άφθονη χοληστερίνη, και τα μέλη των οικογενειών να παριστάνουν πως είναι αγαπημένα και χαρούμενα, ενώ στην πραγματικότητα έχουν σιχαθεί ο ένας τον άλλον και κάνουν υπομονή ώσπου να τελειώσει το ρημάδι το τραπέζι αλλά και το Μνημόνιο.

Καλές γιορτές! 

Τρίτη 8 Απριλίου 2014

Απρίλης φέρνει την δροσιά, φέρνει και τα λουλούδια

Στη Λάρισα θα μιλήσει σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας αλλά οι Λαρισαίοι θέλουν πίσω τη Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή, γιατί τους θυμίζει την εποχή που ήταν κάπως πιο νέοι και πήγαιναν και τον αποθέωναν κουνώντας σημαίες σαν καθυστερημένοι, ενώ μετά έτρεχαν στην κάλπη και ψήφιζαν μαζικά Νέα Δημοκρατία - αχ, τι ωραία χρόνια.  

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα μιλήσει στην κεντρική πλατεία στις 8 αλλά εκφράζονται φόβοι να αρχίσουν οι καρακάξες τις κουτσουλιές και να χρειαστεί να φυγαδευτεί ο Αλέξης άρον-άρον, για να μην τον πετύχει καμία στο δόξα πατρί και κατακρημνιστούν τα ποσοστά του κόμματος στις δημοσκοπήσεις. 

Ο Αλέξης Τσίπρας έρχεται να μιλήσει στη Λάρισα 5 ημέρες μετά τον Σταύρο Θεοδωράκη, οπότε δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος για το αν θα μαζευτεί κόσμος στην κεντρική πλατεία απόψε, γιατί ο αρχηγός του Ποταμιού ανέβασε πολύ ψηλά τον πήχυ και μάγεψε τους Λαρισαίους με τον πύρινο πολιτικό λόγο του - μετά τον Σταύρο το χάος, μετά τον Σταύρο το τίποτα. 

Βέβαια, αν ο Αλέξης Τσίπρας είναι έξυπνος μπορεί να εμφανιστεί στην κεντρική πλατεία φορώντας σακίδιο -ούτως ώστε να προκαλέσει σύγχυση στους Λαρισαίους ψηφοφόρους και να τον περάσουν για την αγαπημένη τους τηλεπερσόνα-, αλλά αυτό δεν είμαι και πολύ σίγουρος πως θα πετύχει γιατί ως γνωστόν το εκλογικό σώμα της Λάρισας αποτελείται από συνειδητοποιημένες μεγαλοφυΐες που δεν εξαπατώνται εύκολα. 

Στον χώρο της κεντρικής πλατείας υπάρχουν ήδη ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ, αφού το βράδυ αναμένεται να παρακολουθήσουν την ομιλία του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ όλα τα γερόντια -που στην πραγματικότητα είναι πρώην πασόκοι και πρώην νεοδημοκράτες που ξαφνικά την είδαν αριστερά και επανάσταση επειδή η χώρα βάρεσε κανόνι και έχασαν τα προνόμιά τους- και ελλοχεύει ο κίνδυνος από την πολλή συγκίνηση να πάθουν κάνα εγκεφαλικό.  

Ειρήσθω εν παρόδω, στις συγκεντρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ στη Λάρισα μόνο τρίτη ηλικία βλέπεις. Οι νέοι του ΣΥΡΙΖΑ πού είναι; Υποθέτω πως πηγαίνουν για καφέ στα Mikel και στέλνουν τον παππού και τη γιαγιά στις συγκεντρώσεις. 

Σύντροφοι, δεν γίνεται δουλειά έτσι όμως. Δεν μπορείτε εσείς να πίνετε αραχτοί τον εσπρέσο σας και να αφήνετε να κάνουν την επανάσταση τα σάψαλα - πώς θα ανατραπεί το Μνημόνιο; 

Τους ηλικιωμένους του ΣΥΡΙΖΑ πάντως τους γουστάρω. Είναι ωραίοι τύποι. Χίπηδες.  

(Και τον Αλέξη τον γουστάρω. Δεν είναι γόης μα έχει κάτι, δεν με προσέχει κι όλο τα πίνει, τον έχω βάλει όμως στο μάτι γιατί με φτιάχνει και μου τη δίνει. Θα πάω.)

Παρασκευή 4 Απριλίου 2014

Πλένει τα χέρια του ο Σταύρος Θεοδωράκης;

Χθες το βράδυ πήρα τη φίλη μου τη Δ. και ξεκινήσαμε για την ομιλία του Σταύρου Θεοδωράκη. «Να σου πω», μου κάνει κάποια στιγμή στο δρόμο η Δ., «βαριέμαι τώρα να τρέχω στον Θεοδωράκη. Δεν πάμε για τίποτα ξίδια;». 

Δέκα λεπτά μετά καθόμασταν ήδη στα Κανάρια στο Φρούριο, απέναντι από το καφέ που μιλούσε ο Σταύρος Θεοδωράκης, πίνοντας ρακές και μπύρες και ακούγοντας ρεμπέτικα.

Κοιτούσα το φεγγάρι που κρεμόταν πάνω από το Φρούριο σαν μια λεπτή φέτα λεμόνι και σκεφτόμουν πόσο κόσμο να είχε μαζέψει άραγε ο Σταύρος. Είμαι αθεράπευτα ρομαντικός, το ξέρω. 

«Μήπως να πάμε τελικά;», με ρωτάει κάποια στιγμή η Δ. - έβλεπε ότι κοιτούσα συνέχεια προς το καφέ που μιλούσε ο Σταύρος. «Όχι μωρέ, σάμπως θα ακούσουμε και τίποτα ενδιαφέρον;». «Μπορεί να ακούσουμε Calexico» ειρωνεύτηκε, κατεβάζοντας τη ρακή της. 

Λίγο μετά άρχισε να κατεβαίνει κόσμος από απέναντι. Μόλις καθάρισε το τοπίο πρόσεξα έναν κύριο στα 500 μέτρα που την είχε βγάλει έξω και κατουρούσε - ευτυχώς έβλεπα μόνο την πλάτη του. «Κοίτα», είπα στη Δ. δείχνοντας με το κεφάλι μου τον τύπο που έκανε το ψιλό του σε κοινή θέα, «κατουράει ποτάμι». Ο τύπος ξαλάφρωσε, κούμπωσε το παντελόνι του, έκανε μεταβολή και άρχισε να κατηφορίζει την πλατεία. «Ρε συ, γνωστή φάτσα φαίνεται αυτός!» μου κάνει η Δ. Σκέφτηκα ότι στο Φρούριο έρχεται και κατουράει η μισή Λάρισα, οπότε όλο και κάποιος γνωστός θα ήταν. Τον κοίταξα προσεκτικά καθώς πλησίαζε. Κοίταξα τη Δ. Ξανακοίταξα τον τύπο. Κοίταξα πάλι τη Δ. «Ο Σταύρος!!!» φωνάξαμε κι οι δύο ταυτόχρονα. «Μαλάκα, ο Σταύρος!!! Ο Σταύρος κατουράει στο Φρούριο!!!». Δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε - είχαμε πάθει ντουβρουτζά. Ο Σταύρος Θεοδωράκης, ο υποψήφιος σωτήρας του έθνους, ο άνθρωπος που καταδιώκεται λυσσαλέα από το σύστημα και τους Έλληνες ολιγάρχες, κατουρούσε απέναντί μας - παραλίγο να κατουρηθούμε κι εμείς από τη συγκίνηση. 

Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Σταύρος Θεοδωράκης μπήκε μέσα στα Κανάρια. Εκείνη τη στιγμή από τα ηχεία ακουγόταν το «Εγώ με τις ιδέες μου» του Νικόλα Άσιμου. 

«Εγώ με τις ιδέες μου κι εσείς με τα λεφτά σας, 
νομίζω πως τα θέλετε μονά-ζυγά δικά σας...»

Πολύ του ταιριάζει αυτό το κομμάτι του Σταύρου, σκέφτηκα, λες και γράφτηκε γι' αυτόν ένα πράμα. «Τι θα κάνουμε, θα του μιλήσουμε;», με ρωτάει η Δ. όλο άγχος. «Κάτσε, μπορεί να έρθει να μας μιλήσει αυτός». Και όντως. Αφού συνομίλησε με ορισμένους θαμώνες του μαγαζιού, ήρθε στο τραπέζι μας. Στάθηκε από πάνω. 

«Ρακή;», ρώτησε τη Δ.
«Ρακή».
«Μπύρα;», ρώτησε εμένα.
«Μπύρα».
«Αλκοολικοί;», ρώτησε και τους δυο.
«Κάργα».
«Πόσα χρόνια;».
«7».
«Μπέκρα ε;».
«Μπέκρα».
«Γεια».
«Γεια».

Δεν υπήρχε αμφιβολία: ήμασταν στους «Πρωταγωνιστές» - μόνο που δεν υπήρχαν κάμερες. «Πολύ κοντός δεν είναι για να σώσει την πατρίδα;», είπε η Δ. μετά - μεγάλη φαρμακόγλωσσα αυτήν η Δ. «Κι ο Σημίτης κοντός ήταν αλλά είδες τι θαύματα έκανε» την αποστόμωσα. 

Αποτελειώσαμε -πάντα συγκινημένοι- τις ρακές και τις μπύρες, πληρώσαμε την σερβιτόρα και κατηφορίσαμε για το κέντρο. Πήγαμε σε ένα μπαρ που έπαιζε μουσική ένας φίλος της Δ. και πλακωθήκαμε κι εκεί στα ποτά. Όταν ο φίλος της Δ. έπαιξε το «Alone again or» των Calexico -που είναι κομματάρα-, η Δ. έσκυψε στο αυτί μου και είπε: 

«Ρε συ, μια απορία έχω. Ο Σταύρος τα έπλυνε τα χέρια του μετά το κατούρημα;».


Στη Δ. που είναι πολύ γλυκιά - άντε, έμαθες και τι σημαίνει... «χούσπα»

Τετάρτη 2 Απριλίου 2014

Ο Σταύρος Θεοδωράκης στη Λάρισα

Τη Λάρισα αναμένεται να επισκεφτεί αύριο ο Σταύρος Θεοδωράκης, στα πλαίσια της πανελλαδικής του περιοδείας. Ο πρώην δημοσιογράφος και νυν αρχηγός του «Ποταμιού» θα μιλήσει στις 8 το βράδυ σε εκδήλωση στον λόφο του Φρουρίου, όπου και θα ανταλλάξει απόψεις με τους πολίτες της Λάρισας για το «Ποτάμι» και τις θέσεις του· βέβαια, η Λάρισα έχει ήδη ένα ποτάμι, οπότε δεν ξέρω αν χρειάζεται και δεύτερο. 

Ο Σταύρος Θεοδωράκης έχει πάρει σβάρνα τις πλατείες και τα πάρκα της χώρας με σκοπό να διαφωτίσει τον κόσμο, αλλά ο κόσμος είναι κάπως δύσκολο να διαφωτιστεί από τον Σταύρο Θεοδωράκη -ο οποίος έχει συνδέσει το όνομά του με την τηλεόραση και το αηδιαστικό Mega mou-, γιατί, όταν όλοι έχουν συνηθίσει να σε βλέπουν από τους καναπέδες τους, πού να τρέχουν τώρα στους δρόμους να τους διαφωτίσεις; 

Ο Σταύρος Θεοδωράκης αναμένεται να γοητεύσει τους Λαρισαίους, αφού θα τους μιλήσει για την αναγκαιότητα του ευρώ αλλά και για το πόσο σημαντικό είναι για την Ελλάδα να παραμείνει στο Ευρωπαϊκό οικοδόμημα, ενώ θα τους αποκαλύψει και το περιεχόμενο του σακιδίου του και θα τους κάνει και ματάκια - μαγεμένοι θα φύγουν οι Λαρισαίοι από το Φρούριο. 

Επίσης, ο Σταύρος Θεοδωράκης -που έχει όραμα και για τη Λάρισα- θα μιλήσει και για την αναγκαιότητα να χτιστούν καμιά 15αριά Μikel ακόμα, γιατί τα 350 που υπάρχουν ήδη δεν φτάνουν για να εξυπηρετήσουν τον κόσμο. 

Εν τω μεταξύ πολλοί Λαρισαίοι σύζυγοι εκφράζουν τον φόβο οι γυναίκες τους να πέσουν θύματα της γοητείας του Σταύρου Θεοδωράκη και να τον ερωτευτούν παράφορα, γιατί ο αρχηγός του «Ποταμιού» -τώρα που περιοδεύει σε όλη την επικράτεια- έχει αποκτήσει το τέλειο μαύρισμα και είναι σκέτος κούκλος.  

Επειδή ο Σταύρος Θεοδωράκης είναι πολύ αντισυστημικός και τον κυνηγάνε οι πάντες, στην αυριανή συγκέντρωση στο Φρούριο δεν θα επιτρέπεται η είσοδος στους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ -οι οποίοι, όπως δήλωσε πρόσφατα στενός συνεργάτης του Θεοδωράκη, πηγαίνουν στις συγκεντρώσεις του «Ποταμιού» και προσπαθούν να τις διαλύσουν (λες και δεν είναι διαλυμένες από μόνες τους)-, αλλά οι καθυστερημένοι πασόκοι και οι καθυστερημένοι νεοδημοκράτες της Λάρισας θα μπορούν άνετα να παρακολουθήσουν το καμάρι του Μπόμπολα, αφού μόνο αυτούς εκφράζει το κόμμα του. 

Μετά την ομιλία του, ο επίδοξος σωτήρας της πατρίδας -που καταδιώκεται συνεχώς από το σύστημα- θα φορέσει στους ώμους του το μαύρο του σακίδιο και θα περιηγηθεί μόνος στα στενοσόκακα της Λάρισας, όπου θα κουβεντιάσει με επιφανείς χασίκλες και γνωστούς πρεζάκηδες του κάμπου, τους οποίους θα ακούσει για κάνα δίλεπτο και μετά -χτυπώντας τους φιλικά στην πλάτη- θα τους πει «χάρηκα», φεύγοντας ντεμέκ μελαγχολικός.

Τέλος, το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ αναφέρει πως ο Σταύρος Θεοδωράκης θα διανυκτερεύσει σε γνωστό ξενοδοχείο της Λάρισας, αλλά η αλήθεια είναι -και μην το πείτε πουθενά- πως ο Σταύρος Θεοδωράκης θα μείνει σπίτι μου -θα του παραχωρήσω το κρεβάτι μου και εγώ θα τη βγάλω στον καναπέ στο σαλόνι-, γιατί πολύ τον γουστάρω τον μπαγάσα έτσι πουτανιάρης που είναι· άσε που πάντα συμπαθούσα τους κατατρεγμένους από το σύστημα. 

Σταύρο, σε περιμένω. Ελπίζω να μην ροχαλίζεις στον ύπνο σου. 

Καλησπέρα, καλησπέρα.