Μάνα είναι μόνο μια (και έχει σουξέ)

Χθες το βράδυ ένας κύριος έκανε ερωτική εξομολόγηση στη μαμά. Δεν ήμουν μπροστά στο σκηνικό - το έμαθα αργότερα από την ίδια. «Έλα να σου πω μια ιστορία να γελάσεις» - έτσι μου είπε. Πάντως, δεν μου έκανε καμία εντύπωση το γεγονός. Στα 61 της, η μαμά είναι κούκλα και γόησσα - θα πήρε από μένα φαίνεται. 

Ας πάρουμε, όμως, την ιστορία από την αρχή. 

Ο κύριος αυτός συνάντησε χθες τυχαία τη μαμά σε ένα καφέ. Κάποια στιγμή -προφανώς αφού την αναγνώρισε- πλησίασε το τραπέζι της. 

«Η Βασιλική δεν είσαι;» την ρώτησε. «Ναι», είπε η μαμά ξαφνιασμένη - μόνο η μάνα της την φωνάζει ακόμα Βασιλική. 

Ο κύριος χαμογέλασε και -μεταξύ άλλων- της εξήγησε πως ήταν τρελά ερωτευμένος μαζί της πριν πολλά χρόνια, προτού εκείνη φύγει μαζί με τους γονείς της και τις αδερφές της για τη Γερμανία - μετανάστευσαν εκεί λίγο πριν τη χούντα. 

«Πλάνταξα στο κλάμα όταν έφυγες. Έκανα να το ξεπεράσω μήνες» της αποκάλυψε. Έβαλαν κι οι δυο τα γέλια· σαν μικρά παιδιά. «Την ημέρα που έφευγες, πήρα το ποδήλατο και έτρεξα στο σταθμό». Κάγκελο η μαμά. Κάγκελο κι εγώ. 

Το αστείο είναι πως η μαμά -από ό,τι μου είπε τουλάχιστον- δεν τον θυμάται καν τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Προφανώς, ο έρωτάς του για κείνη ήταν ανείπωτος. Διαφορετικά, σίγουρα θα τον θυμόταν.

«Και τι είπες εσύ για όλα αυτά;» την ρώτησα. «Τι να πω, παιδάκι μου; Σάμπως ήξερα τι να πω;». «Πάντως, φαίνεται πολύ γενναίος τύπος - τον παραδέχομαι», κατέληξα. 

Τέλος πάντων, η μαμά παντρεύτηκε την ξενιτιά και ο γλυκύτατος αυτός άνθρωπος -ο οποίος μου είναι εξαιρετικά συμπαθής χωρίς καν να τον γνωρίζω- αναγκάστηκε να την ξεπεράσει. Όχι, όμως, και να την ξεχάσει. 

«Α, να σου πω και το άλλο» μου κάνει στο τέλος η μαμά, «πριν γυρίσει στο τραπέζι του, μου χάιδεψε τα μαλλιά». 

Έπρεπε να την βλέπατε από μια μεριά καθώς μου έλεγε την τελευταία φράση. Γελούσε σαν μικρό κορίτσι. 

Ντρεπόταν και έλαμπε μαζί. 

Στη μαμά - να κι ένα τραγούδι που αγαπάς