Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2017

Γράμμα ενός Λαρισαίου νεομετανάστη στην μητέρα του

Με αφορμή την συμπλήρωση ενός μήνα στην κακούργα ξενιτιά -σήμερα-, ο κομαντάντε γράφει γράμμα στην μάνα του. Το γράμμα είναι γραμμένο στα λαρισαϊκά γιατί η μαμά τα καταλαβαίνει καλύτερα. Ευχαριστώ για την κατανόηση. 

*Ρουφηξά φρέντου ισπρέσου, "Μάνα μου", Στέλιος Καζαντζίδης στο youtube


Μανούλαμ καλησπέρα, 

Τι φτιάντς; Όλα καλά; 

Ιγώ μόλις λούσκα κι έκατσα να σι γράψω.

Είδες τι καλό πιδί που είμι; Δεν βγαίνω έξω λουσμένος για να μην πλευριτώσω. Όπως μ' έχεις ορμηνέψ ισύ μανούλαμ γλυκιά.  

Τι καιρό φτιάν εκεί στη Λάρσα; Ιδώ στην Σουηδία χιουνάει απ' το προυί. 

Ιυτυχώς που ρίχει και κάνα χιόν, και σπάει λιγάκ η μουντίλα κι η μαυρίλα. 

Εκεί χιόντσε καθόλου ή μπα; Εύχομι να μην ξαναχιονίσ, γιατί την τελευταία φουρά σας κόπκε το νιρό για μια βδουμάδα, ενώ -για τρεις πόντοι- έκλεισαν και τα σχουλειά για ένα μήνα. 

Άσε που ανησυχώ μην ξαναπάρει τς δρόμοι ο μπαμπάς μες στου χιόν, και σαβουρωθεί και σπας κάνα πουδάρ, και τρέχετε μετά στα νοσοκομεία γέροι ανθρώπ - για τέτοια είμαστι τώρα;

Η γάτος τι φτιάν; Τον ταΐζς ή έχει σκεβρώσ ντιπ; Να τον δίντς να τρώει καλά, κρίμα είνι του ζωντανό. 

Καλά ρε μάνα, έφτιασες σιλίδα στο Facebook; Είσι με τα καλάς ή το χασες ντιπ;  

Βλέπω ψες αίτημα φιλίας, πατάω ικεί να ιδω μήπως είνι κάνα μανάρ που με ζαχαρών, και στην φωτογραφία είσι εσύ. 

Να! λέω, έφτιασε Facebook η μάναμ. Α δεν είμαστι καλά. 

Δεν πιστεύω να μιλάς με τίποτα γκομινάκα στου τσατ; Πρόσιξε καλά μάνα, αν πάρω είδησ τίπουτα τέτοιου, την έβαψες κακομοίραμ. 

Δεν σε ξεπλέν ούτε η Πηνειός. Θα ρθω στ Λάρσα και θα σι κουρέψω γλι!

Ώρα είναι να φτιάεις και κάνα ίνσταγκραμ, και να κοτσάρς τίπουτα σέλφι με duck face. 

Άπαπα Παναγίαμ, ριζίλι των σκυλιών θα γίνουμε. 

Τέλους πάντουν, σ΄ αφήνω να έχς Facebook, αλλά μόνο για να μιλάς με μένα, τον κανακάρης. 

Άντε και για να ανταλάειζ καμιά συνταγή με τς φιλινάδες. 

Τώρα που είπα φιλινάδες, η κυρά Τασούλα τι φτιάν; Καλά είντην; 

Έμαθα παράτσε τον κυρ Στέλιου και κλέφκε με κείνον τον Αλβανό που τς μάζευε τς ελιές στα χουράφια. 

Καλά ρε μάνα, τι τον θέλει τον Αλβανό η κυρά Τασούλα, 70 χρονών γυναίκα; Τι καραγκιοζλίκια είνι αυτά; 

Αυτός είνι 28 χρονών, τι να φτιάς με την γριά στου κρεβάτ; 

Μάνα, στα χέρια θα του μείνει του Αλβανού η κυρά Τασούλα. Ιδώ θα σι και θα δεις. 

Κοίτα εκεί πέρα να την βάλτς μυαλό, γιατί θα τς φάει ούλη την σύνταξη αυτός, κι ύστερα θα την απαρατήσει στα κρύα του λουτρού. 

Καλά, την βλέπω την κυρά Τασούλα να παίρνει μετά σβάρνα τα μεσημεριανάδικα και να κλαίγετι σαν εκείνη την χαζιά την Ρούλα την Βροχοπούλου. 

Τι άλλο να σι πω μανούλαμ. 

Εμείς ιδώ καλά πιρνάμε με τα πιδιά. 

Βλέπουμι κάθε μέρα The Voice -όταν δεν έχει το βάζουμι και το βλέπουμι ιπανάληψ-, ενώ τρώμι σαν τα ζώα. 

Καλά, η Νίκος έχει φτιάς μια κλιά μέχρι απέναντ· του καλουκαίρ τον βλέπου να σκάει μύτ ζμπαραλία με το σεντόν. Αφού οι Σουηδέζες τον βλέπουν και κόβουν λάσπ. 

Κι εγώ πάντως κανά δυο τρία κιλάκια τα χω βάλει. Γομαράκ θα σε ρθω στο χουριό του καλουκαίρ άμα συνεχίσω να μασλάω σαν το μουσχάρ. 

Σάματς και τι όμως; Εσύ και 180 κιλά να γίνω, πάλι θα με ταχταρίειζ στα γόνατάς μανούλαμ.

Α μανούλαμ, τώρα που το θυμήθκα, μι πήρες κάνα δώρο για τ Αγίου Βαλιντίνου ή μ' έγραψες στα τσάκιας όπως πέρις και θα θυμώσω πάλι; 

Εγώ σι πήρα αλλά δεν θα σι γράψω τι σι πήρα γιατί θα μι πουν μαμάκια. 

Πάντους, θα στου στείλω του δώρο μι κούριερ, μην αγχώνισαι. 

Σ' αφήνω τώρα μανούλαμ γιατί πείνασα.

Να είσι καλά και να προυσέχς. 

Ναι, ξέρου, ζακέτα να βάλου. 

Άιντε φλιά.