Φυσικά, δεν ξεχνώ το... αφιέρωμα της «Ελευθερίας» στον πρώην βουλευτή Λάρισας της Χρυσής Αυγής Χρυσοβαλάντη Αλεξόπουλο, την περίοδο των βουλευτικών εκλογών του 2012. Στο συγκεκριμένο δημοσίευμα, ο Αλεξόπουλος -ο οποίος, σημειώστε, βρισκόταν στις τάξεις της Χρυσής Αυγής από τις αρχές '90- παρουσιαζόταν από τον δημοσιογράφο της «Ελευθερίας» ως ένας βιοπαλαιστής που ουδεμία σχέση έχει με τον ναζισμό -και μάλιστα έλεγε πως ο παππούς του κρεμάστηκε από τους ναζί-, ενώ μετά την παραίτησή του από την Χρυσή Αυγή, ο καλός βιοπαλαιστής έγινε άπειρες φορές πρωτοσέλιδο στην «Ελευθερία», σε μια προσπάθεια να «ξεπλυθεί». Μεγάλο πλυντήριο η «Ελευθερία». Πλυντήριο Χρυσαυγιτών.
Λοιπόν, καταλαβαίνω πως οι δημοσιογράφοι της «Ελευθερίας» είναι μιας ηλικίας -για την ακρίβεια, οι περισσότεροι είναι κάτι γεροσάψαλα που τα κάνουν πάνω τους- αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούν να γράφουν ό,τι τους κατέβει χωρίς να κουνιέται φύλλο.
Η συνέντευξη του Κολτσίδα εδώ.
Το αφιέρωμα στον Αλεξόπουλο εδώ.
Η «Ελευθερία» -όπως λέει η ίδια- είναι η «αρχαιότερη εφημερίδα της Λάρισας» - με τους αρχαιότερους συντάκτες και τους αρχαιότερους δημοσιογράφους, να συμπληρώσω. Όμως, αγαπητοί φίλοι, τα αρχαία δεν είναι για να τα αγοράζουμε. Τα αρχαία είναι για να τα βλέπουμε και για να τα φωτογραφίζουμε.
Μόνο ένας καθυστερημένος δεν θα μπορούσε να αντιληφθεί τον βρόμικο ρόλο της Ελευθερίας -που δεν είναι άλλος από το έντεχνο προμοτάρισμα της Χρυσής Αυγής και συγκεκριμένων μελών της- και την αλητεία των γερόντων δημοσιογράφων της.
Μετά από όλα αυτά, δεν έχω παρά να θυμίσω το εξής: μην αγοράζετε την Ελευθερία.
Η «Ελευθερία» σάπισε. Και επειδή σάπισε, βρομάει.
Για να απαλλαγούμε από την μπόχα της «Ελευθερίας», πρέπει να σταματήσουμε να την αγοράζουμε.
Μην αγοράζετε την «Ελευθερία». Μην αγοράζετε την αρχαιότερη εφημερίδα της Λάρισας.
Εκτός κι αν είστε αρχαίοι.
