Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Η (καμία) σχέση μου με τη φωτογραφία


Ένα ωραίο graffiti που πέτυχα στο Βόλο. Από κάτω γράφει <<Η αστυνομία σας μιλάει από τα δελτία ειδήσεων>>. Ήθελα να συμπληρώσω ότι <<Η αστυνομία μας μιλάει και από τον κάθε Έλληνα, μιας και όλοι σ' αυτή τη χώρα κρύβουμε έναν μπάτσο μέσα μας>>, αλλά δεν το έκανα γιατί δεν ήθελα να τρομάξω τον κόσμο. 






Στην Πλάκα στην Αθήνα. Κάπου αρχές Ιουλίου. Στον κόσμο είχε ήδη δοθεί η ευκαιρία να δράσει, αλλά εκείνος προτίμησε να σκάσει, μιας και στις εκλογές του Ιούνη ψήφισε τους κλέφτες και τώρα κάνει τουμπεκί.






Αυτός είναι ο Πανσέτας. Μου αποκάλυψε πως ζηλεύει πολύ που ο Λουκάνικος (ο πασίγνωστος πια σκύλος που βρίσκεται σε όλες τις διαδηλώσεις στο Σύνταγμα) λαμβάνει καθημερινά τόση δημοσιότητα κι αυτός μένει στην αφάνεια - ειδικά όταν είδε το αφιέρωμα που έκαναν οι ξένοι δημοσιογράφοι στον Λουκάνικο, σκύλιασε. Του είπα πως ίσως θα έπρεπε να σκεφτεί το ενδεχόμενο να αρχίσει να τρέχει κι αυτός στις πορείες. <<Βαριέμαι>>, μου απάντησε και πήγε και στήθηκε να τον φωτογραφίσω. 






Μοναστηράκι. 






Στο Θησείο. Πάντα τον πιάνουν οι Μπαοκτσήδες. 







Στην Ερμού. Μια φράση που μας αντιπροσωπεύει όλους. Έτσι απλά.







Αυτό το γαμάτο φορτηγάκι το πέτυχα στο Γκάζι. Σκέφτηκα πως ένα τέτοιο πολύχρωμο φορτηγάκι -και ίσως λίγη βενζίνη- θα μου αρκούσε για να πάω σ' ένα μέρος που θα 'χει λίμνη, πάπιες και πρασινάδα. Δεν ξέρω ποιο μέρος θα ήταν αυτό. Οποιοδήποτε. Εκεί θα άνοιγα μια πολύχρωμη καντίνα (άντε πάλι πολύχρωμη) και δεν θα μάθαινα τίποτα για τίποτα. Ούτε εφημερίδες, ούτε σκατόφατσες στα δελτία ειδήσεων, ούτε ραδιόφωνο, ούτε αυτοκτονίες, ούτε Σαμαράδες, ούτε Μπακογιάννες, τίποτα. Μόνο θα τάιζα τις πάπιες και άμα ξέμενα κάποτε από τροφή ίσως να έτρωγα και καμία. 







Ομόνοια. Ποια όπλα, ρε μάγκα; Εδώ βγήκε το iPhone5. 







Σύνταγμα. Το κυβερνητικό έργο του Αντώνη Σαμαρά. Στην πράξη. 











Η φωτογραφία είναι από το οπισθόφυλλο του παρθενικού μυθιστορήματος του Μάκη Μαρακακιάν, <<Το κορίτσι και η μπύρα>>, και την έβαλα γιατί έτσι μου κάπνισε, να πούμε. Ο Μάκης Μαρακακιάν είναι Ελληνοαρμένιος συγγραφέας και Αρμενιοέλληνας αναπληρωματικός τερματοφύλακας. Το βιβλίο αποτυπώνει με τρόπο γλαφυρό τον έρωτα μεταξύ του Εναυλίδη και της Ιφιγένειας. Ο Εναυλίδης είναι μέλος της Χρυσής Αυγής (φασίστας) και η Ιφιγένεια μέλος της Χρυσής Βροχής (ουρολάγνα). Θα σας καθηλώσει. Κυκλοφορεί σε όλα τα άγνωστα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Τριχοφάγος.