Την Τρίτη έγινε η πρώτη επίσημη προπόνηση της ΑΕΛ στο στάδιο Αλκαζάρ. Την προπόνηση της ΑΕΛ παρακολούθησαν περίπου 3.000 Λαρισαίοι.
Την Τετάρτη, στην συγκέντρωση για την Παλαιστίνη στην πλατεία Ταχυδρομείου -ήμουν εκεί-, βρέθηκαν λιγότεροι από 100 Λαρισαίοι.
Το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Λαρισαίων προτιμά τις ποδοσφαιρικές προπονήσεις από τις διαδηλώσεις -ακόμα και όταν αυτές οι διαδηλώσεις αφορούν γενοκτονίες- δεν μου κάνει καμία εντύπωση.
Άλλωστε, μια προπόνηση των παιχτών της ΑΕΛ -που είναι όλοι μάγοι της μπάλας και προσφέρουν φοβερό θέαμα- έχει πολύ περισσότερο ενδιαφέρον από μια διαδήλωση για την Παλαιστίνη, που στο κάτω κάτω ούτε κατά πού πέφτει δεν γνωρίζουν οι Λαρισαίοι.
(Αφού προσπεράσω το γεγονός ότι στην χρεοκοπημένη Ελλάδα του 2014 -με τους 2.000.000 ανέργους και τους χιλιάδες εξαθλιωμένους- υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο και τρέχουν και στις προπονήσεις των ομάδων και ουρλιάζουν σαν καθυστερημένοι, πάω πίσω στον Μάρτιο του 2013, τότε που δύο φοιτητές πέθαναν από αναθυμιάσεις μαγκαλιού στη Λάρισα: δύο μέρες μετά τον θάνατο των φοιτητών, οι Λαρισαίοι κατέκλυσαν την πλατεία Ταχυδρομείου, όχι για να διαμαρτυρηθούν για τον χαμό των δύο παιδιών όπως θα περίμενε κανείς, αλλά για να χορέψουν Harlem Shake. Άρα, θα ήταν το λιγότερο αφελές από μέρους μου να περιμένω να κατέβουν οι Λαρισαίοι στο δρόμο επειδή σκοτώνονται παιδιά και άμαχοι στην Παλαιστίνη, την στιγμή που ένα χρόνο πριν αδιαφορούσαν εντελώς για τον θάνατο δύο νέων ανθρώπων από μαγκάλι και το έριχναν στο χορό. Λάρισα: η πόλη «του καφέ και της διασκέδασης», λέει μια σελίδα στο Facebook. Και της αποκτήνωσης, να προσθέσω. Και της αποκτήνωσης.)
Την Τετάρτη, στην συγκέντρωση για την Παλαιστίνη στην πλατεία Ταχυδρομείου -ήμουν εκεί-, βρέθηκαν λιγότεροι από 100 Λαρισαίοι.
Το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Λαρισαίων προτιμά τις ποδοσφαιρικές προπονήσεις από τις διαδηλώσεις -ακόμα και όταν αυτές οι διαδηλώσεις αφορούν γενοκτονίες- δεν μου κάνει καμία εντύπωση.
Άλλωστε, μια προπόνηση των παιχτών της ΑΕΛ -που είναι όλοι μάγοι της μπάλας και προσφέρουν φοβερό θέαμα- έχει πολύ περισσότερο ενδιαφέρον από μια διαδήλωση για την Παλαιστίνη, που στο κάτω κάτω ούτε κατά πού πέφτει δεν γνωρίζουν οι Λαρισαίοι.
(Αφού προσπεράσω το γεγονός ότι στην χρεοκοπημένη Ελλάδα του 2014 -με τους 2.000.000 ανέργους και τους χιλιάδες εξαθλιωμένους- υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο και τρέχουν και στις προπονήσεις των ομάδων και ουρλιάζουν σαν καθυστερημένοι, πάω πίσω στον Μάρτιο του 2013, τότε που δύο φοιτητές πέθαναν από αναθυμιάσεις μαγκαλιού στη Λάρισα: δύο μέρες μετά τον θάνατο των φοιτητών, οι Λαρισαίοι κατέκλυσαν την πλατεία Ταχυδρομείου, όχι για να διαμαρτυρηθούν για τον χαμό των δύο παιδιών όπως θα περίμενε κανείς, αλλά για να χορέψουν Harlem Shake. Άρα, θα ήταν το λιγότερο αφελές από μέρους μου να περιμένω να κατέβουν οι Λαρισαίοι στο δρόμο επειδή σκοτώνονται παιδιά και άμαχοι στην Παλαιστίνη, την στιγμή που ένα χρόνο πριν αδιαφορούσαν εντελώς για τον θάνατο δύο νέων ανθρώπων από μαγκάλι και το έριχναν στο χορό. Λάρισα: η πόλη «του καφέ και της διασκέδασης», λέει μια σελίδα στο Facebook. Και της αποκτήνωσης, να προσθέσω. Και της αποκτήνωσης.)
