Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2016

Οδηγός επιβίωσης για Λαρισαίους ξενύχτηδες από τον κομαντάντε Ντάρκο

O κομαντάντε Ντάρκο έχει κοιμηθεί σούρα σε όλα σχεδόν τα bar και τα μπουζούκια της Λάρισας, οπότε είναι ο κατάλληλος να γράψει ένα άρθρο-οδηγό επιβίωσης αναφορικά με την νυχτερινή ζωή στην πρωτεύουσα του Θεσσαλικού κάμπου.

Λοιπόν, ΚΑΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΝΑ και ξεκινάμε.

*Ρουφηξιά φρέντου ισπρέσου



ALOBAR



Το Alobar βρίσκεται στην καρδιά της Λάρισας και είναι ροκ. Και ρέγκε. Και μέταλ. Και σκα. Βασικά είναι πολλά. Είναι πιθανότατα το μικρότερο σε χωρητικότητα bar στην πόλη, αλλά είναι κάτι βράδια Παρασκευής που σου δίνεται η εντύπωση πως καταφέρνει και χωράει μέσα ολόκληρη την Λάρισα. Προσωπικά εμένα πολλές φορές με πιάνει ασφυξία από την πολυκοσμία, αλλά άμα κατεβάσεις τέσσερα πέντε ουίσκια και κουμπώσεις και κάνα δυο ζάναξ, την παλεύεις μια χαρά. Οι αντικοινωνικοί-αγοραφοβικοί -σαν κι εμένα- να το προτιμάτε τις καθημερινές. Ιδανικό μαγαζί για ξεφάντωμα και φάσωμα με αναρχικές μέχρι το πρωί. Ο μουσάτος ο Dj τα σπάει. 

BLACK ROSE



Το φρουραρχείο του Τζίμι -ΘΑ ΣΕΒΕΣΤΕ- και χρόνια τώρα η ρίζα του χανγκόβερ χιλιάδων Λαρισαίων από ηλικίες 17 έως 57. Το Black είναι κατά κύριο λόγο ροκ και μέταλ, άρα αφορά αποκλειστικά σκληρούς καριόληδες. Καλό είναι να γνωρίζετε πως στο Black είναι μπόμπα ακόμα και τα πατατάκια, οπότε πιείτε νεράκι. Προς θεού, μην δεχτείτε ποτέ σφηνάκι από τον Τζίμι γιατί θα αρχίσετε να μιλάτε σαν κι αυτόν. Αποφύγετε το Black τις Παρασκευές και τα Σάββατα γιατί στάνταρ θα πετύχετε τον Ρέγγα, ο οποίος θα σας τα κάνει τούμπανα. ΦΦΦΦΑΑΑΑΣΙΣΤΕΣΣΣΣΣΣ ΜΜΜΜΜΜΑΑΑΑΛΑΚΑΑΑ. Επίσης ιδανικό μαγαζί για ξεφάντωμα και φάσωμα με άλουστους μεταλάδες 

ΦΑΛΗΡΟ



Τι να πει κανείς για αυτό το θρυλικό μέρος. Αυθεντικό σκυλάδικο, ορίτζιναλ πιατάδικο. Το Φάληρο είναι εμπειρία και τρόπος ζωής. Πιστέψτε με, αυτά που θα δείτε εκεί μέσα δεν θα τα δείτε πουθενά αλλού. Ας περιοριστώ μόνο στο να πω πως το Φάληρο είναι το μοναδικό μαγαζί στον πλανήτη που διαθέτει αόρατους καλλιτέχνες - ακούς την φωνή της τραγουδιάρας αλλά την τραγουδιάρα δεν μπορείς να την εντοπίσεις πουθενά στην πίστα. Το Φάληρο δεν είναι μπουζούκια για Δαπίτες αλλά για παλαιάς κοπής αλήτες με πούρα, λευκά σατέν πουκάμισα και γουρουνότριχα στο στέρνο. Μόνο να έχετε λίγο το νου σας γιατί ο μόνος που δεν οπλοφορεί εκεί μέσα παίζει να είναι η λουλουδού. Thug life, να πούμε. 

ΧΙΛΙΑ ΧΕΙΛΙΑ



Κυριλέ μπουζούκια για Δαπίτες, Πασπίτες -που υπάρχουν ακόμα- και γενικά σκαρπινόφλωρους με πουκαμισάκι, καζάκα και μεγάλη περιφέρεια. Αξίζει να πάτε μόνο για να βγείτε σέλφι με τον πρόεδρο της ΑΕΛ Αλέξη Κούγια. Εντάξει, και για τον ντράμερ της ορχήστρας αξίζει να πάτε. Γαμάει.  


MOSHPIT



Κεντρικό μαγαζί κοντά στο Alobar. Στο Moshpit θα ακούσεις από Dubstep και Drum n Bass μέχρι ρέγγε και χιπ χοπ, ενώ θα χάσεις σίγουρα το μπουφάν σου. Το Moshpit πάντα μου έφερνε στο μυαλό την φράση "Κουτσοί, στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα", αφού εκεί μέσα έχω πετύχει από Φοίβο Δεληβοριά μέχρι Ρέγγα, αλλά να σας πω και κάτι; Στ' αρχίδια μου για τους φασίστες. Άτσα, να και το inside joke. Ο πάνω όροφος δεν παλεύεται -καθώς γεμίζει ασφυκτικά με μουστάκια που χοροπηδάνε σαν παλαβά- αλλά αν είσαι χίπστερ και πίνεις γρήγορα θα γουστάρεις την ζωή σου. Για να πω και καμιά καλή κουβέντα, το Moshpit έχει φτηνό και καλό κοκτέιλ, αλλά προσοχή μην σας το ρίξουν τα ούγκανα που πλακώνονται έξω απ' το μαγαζί σχεδόν κάθε Παρασκευή. Ιδανικό μέρος να τα σπάσετε και να φασώσετε κάνα 16χρονο.



HAMAM/BASEDOM



Το μαγαζί που κάθε Λαρισαίος αγάμητος που σέβεται τον εαυτό του επισκέπτεται τρεις φορές την εβδομάδα τουλάχιστον. Στο Hamam όποια μέρα και να πας δεν πέφτει καρφίτσα. Μην φανταστείς ότι μιλάμε για καμιά μαγαζάρα με τρομερή αισθητική. Απλά, "παίζει τρελό μουνί". Όλες οι θεογκόμενες της Λάρισας εκεί τα σπάνε. Πήγαινε, αλλά να θυμάσαι ότι δεν θα γαμήσεις γιατί είσαι στραβοχυμένος και έχεις τον ανθρωποδιώκτη. Καλή διασκέδαση. 

ΜΠΑΧΑΛΟ




Το όνομα και μόνο τα λέει όλα. Το μαγαζί που λατρεύουμε να μισούμε. Δεν είναι live σκυλάδικο, δεν έχει δηλαδή ορχήστρα. Είναι μπαρ με Dj που παίζει ΜΟΝΟ σκυλάδικο. Στο Μπάχαλο ξενυχτάει όλο το λουμπεναριό της πόλης και η μισή ασφάλεια. Είναι μπόμπα μέχρι κι ο σερβιτόρος, αλλά δεν πειράζει γιατί είναι ευγενικό και χαμογελαστό παιδί. Στο Μπάχαλο έχεις την δυνατότητα να τα σπάσεις με Παντελίδη μέχρι τις 10 το πρωί, ενώ είναι πολύ πιθανό να καταφέρεις να γαμήσεις γιατί οι πιο πολλές εκεί μέσα δεν βλέπονται. Είναι δηλαδή σαν εσένα.  

ΕΛΙΞΗΡΙΟ



Ξέρω, το Ελιξήριο δεν είναι ούτε bar ούτε μπουζούκια, οπότε δεν έχει θέση στο άρθρο. Τι λέτε, ρε μαλάκες; Το Ελιξήριο φίλε είναι το Ελιξήριο και είναι και bar και μπουζούκια και ό,τι θες. Βασικά, το Ελιξήριο είναι η Λάρισα. Ό,τι είναι ο Καζαντζίδης για τον Έλληνα ξενιτεμένο, είναι το Ελιξήριο για τον Λαρισαίο ξενυχτισμένο. Εντάξει, λίγο για τον πούτσο η παρομοίωση, αλλά το πιάσατε πιστεύω το νόημα. Ανοιχτό 26 ώρες το 24ωρο και 369 μέρες τον χρόνο, το Ελιξήριο σου δίνει την δυνατότητα να φας σουβλάκι και γύρο στις 9 το πρωί από τον πιο αλανιάρη ψήστη που γνώρισε ο ντουνιάς, του οποίου το όνομα μου διαφεύγει αυτή την στιγμή αλλά όλοι καταλάβατε για ποιον μιλάω. Χασίς, κολλύριο, τσεκ-ιν στο Ελιξήριο. ΘΑ ΣΕΒΕΣΤΕ.  


(Το κείμενο είναι σατιρικό. Και με κεφαλαία: TO ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΣΑΤΙΡΙΚΟ. Ευχαριστώ.)