Καθώς το προτεκτοράτο που λέγεται Ελλάδα βαδίζει προς τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου, θα ήθελα να μοιραστώ μερικές σκέψεις και να παρατηρήσω ορισμένα πράγματα.
Όπως πολύ σωστά είπε η Ζωή Κωνσταντοπούλου στην συνέντευξη τύπου της Λαϊκής Ενότητας, οι εκλογές αυτές -εκτός από θλιβερές και αδιάφορες (αυτό το λέω εγώ)- είναι «εκλογές εκκαθάρισης των αντιμνημονιακών δυνάμεων».
Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και Ανεξάρτητοι Έλληνες ζητούν την ψήφο των Ελλήνων πολιτών για να νομιμοποιήσουν το τρίτο Μνημόνιο, ενώ η «εντολή» από τους δανειστές φαίνεται να είναι «εξαφανίστε από τον πολιτικό χάρτη εκείνες τις δυνάμεις που αντιστέκονται στο Μνημόνιο».
Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και Ανεξάρτητοι Έλληνες δεν έχουν καμία διαφορά μεταξύ τους. Είναι κόμματα προσκυνημένα που αγωνίζονται για τα συμφέροντα των ολιγαρχών, όχι για τα συμφέροντα των πολιτών.
Μη σας ξεγελάνε οι δήθεν διαμάχες και τα «πυρά» που ανταλλάσσουν οι αρχηγοί αυτών των κομμάτων μεταξύ τους. Όλα αυτά δεν είναι παρά ένα θλιβερό και στημένο σόου.
Η συνεργασία Νέας Δημοκρατίας-ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές είναι σχεδόν βέβαιη -αυτή είναι άλλωστε η εντολή από τους δανειστές-, οπότε μην δίνετε και πολλή σημασία σε αυτά που λένε τώρα Τσίπρας και Μεϊμαράκης.
Ειλικρινά, δεν ξέρω πόσο χάπατο πρέπει να είναι κάποιος για να πειστεί πως υπάρχει κάποια ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στον απατεώνα Τσίπρα και στον θλιβερό Μεϊμαράκη.
Αν και -μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου- έχω την εντύπωση πως δεν είναι και πολλά τα χάπατα στην χώρα. Ο κόσμος πλέον δεν τσιμπάει. Εντάξει, υπάρχουν και τα κομματόσκυλα αλλά δεν είναι και πολλοί αυτοί που ταΐζονται πλέον από τα κόμματα, μιας και τα περισσότερα κόμματα είναι χρεοκοπημένα.
Το 62% ΟΧΙ στο δημοψήφισμα απέδειξε πως οι πολίτες είναι πολύ πιο μπροστά από όλα αυτά τα πολιτικά σκλαβάκια των ολιγαρχών.
Ποιος μπορεί να σε εμπνεύσει πλέον;
Ο αδίστακτος οπορτουνιστής Τσίπρας που αγνόησε ένα δημοψήφισμα -αγνόησε δηλαδή την ίδια την Δημοκρατία-, διέλυσε το κόμμα του και τώρα επαίρεται για τις 17 ώρες που διαπραγματεύτηκε για να φέρει το πιο βάρβαρο Μνημόνιο στην Ιστορία;
Ο ντεμέκ υπερπατριώτης Καμμένος που κατηγορούσε τους άλλους πως ήταν σκυμμένοι στα τέσσερα και αποδείχτηκε πιο πουτάνα από τις πουτάνες;
Ο πολλά βαρύς Μεϊμαράκης, ο Κένταυρος, ο ντεμέκ αστός, που παριστάνει τον άντρακλα αλλά θα κατέβαζε και τα σώβρακα μπροστά στην Μέρκελ;
Ή το ζαβό παιδί του Μπόμπολα, ο Σταύρος Θεοδωράκης;
Για την Φώφη Γεννηματά δεν γράφω γιατί, εντάξει, έχω και μια αξιοπρέπεια.
Όλοι τους είναι πουτάνες. Και, εκτός από το ίδιο πρόγραμμα, έχουν και την ίδια μούρη.
Στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου, κάθε αξιοπρεπής και σκεπτόμενος πολίτης πρέπει να μαυρίσει τις πουτάνες των ολιγαρχών.
Τελειώστε τις πουτάνες. Δώστε πόνο.
Να ξεμπερδεύουμε μια και καλή με δαύτες.
(Έχω γράψει άπειρες φορές στα socia media πως σχεδόν κανείς από τους φίλους μου δεν θα πάει να ψηφίσει. Τους καταλαβαίνω απόλυτα. Αλλά επιλογές υπάρχουν. Ευτυχώς, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι με αξιοπρέπεια.)
Όπως πολύ σωστά είπε η Ζωή Κωνσταντοπούλου στην συνέντευξη τύπου της Λαϊκής Ενότητας, οι εκλογές αυτές -εκτός από θλιβερές και αδιάφορες (αυτό το λέω εγώ)- είναι «εκλογές εκκαθάρισης των αντιμνημονιακών δυνάμεων».
Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και Ανεξάρτητοι Έλληνες ζητούν την ψήφο των Ελλήνων πολιτών για να νομιμοποιήσουν το τρίτο Μνημόνιο, ενώ η «εντολή» από τους δανειστές φαίνεται να είναι «εξαφανίστε από τον πολιτικό χάρτη εκείνες τις δυνάμεις που αντιστέκονται στο Μνημόνιο».
Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και Ανεξάρτητοι Έλληνες δεν έχουν καμία διαφορά μεταξύ τους. Είναι κόμματα προσκυνημένα που αγωνίζονται για τα συμφέροντα των ολιγαρχών, όχι για τα συμφέροντα των πολιτών.
Μη σας ξεγελάνε οι δήθεν διαμάχες και τα «πυρά» που ανταλλάσσουν οι αρχηγοί αυτών των κομμάτων μεταξύ τους. Όλα αυτά δεν είναι παρά ένα θλιβερό και στημένο σόου.
Η συνεργασία Νέας Δημοκρατίας-ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές είναι σχεδόν βέβαιη -αυτή είναι άλλωστε η εντολή από τους δανειστές-, οπότε μην δίνετε και πολλή σημασία σε αυτά που λένε τώρα Τσίπρας και Μεϊμαράκης.
Ειλικρινά, δεν ξέρω πόσο χάπατο πρέπει να είναι κάποιος για να πειστεί πως υπάρχει κάποια ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στον απατεώνα Τσίπρα και στον θλιβερό Μεϊμαράκη.
Αν και -μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου- έχω την εντύπωση πως δεν είναι και πολλά τα χάπατα στην χώρα. Ο κόσμος πλέον δεν τσιμπάει. Εντάξει, υπάρχουν και τα κομματόσκυλα αλλά δεν είναι και πολλοί αυτοί που ταΐζονται πλέον από τα κόμματα, μιας και τα περισσότερα κόμματα είναι χρεοκοπημένα.
Το 62% ΟΧΙ στο δημοψήφισμα απέδειξε πως οι πολίτες είναι πολύ πιο μπροστά από όλα αυτά τα πολιτικά σκλαβάκια των ολιγαρχών.
Ποιος μπορεί να σε εμπνεύσει πλέον;
Ο αδίστακτος οπορτουνιστής Τσίπρας που αγνόησε ένα δημοψήφισμα -αγνόησε δηλαδή την ίδια την Δημοκρατία-, διέλυσε το κόμμα του και τώρα επαίρεται για τις 17 ώρες που διαπραγματεύτηκε για να φέρει το πιο βάρβαρο Μνημόνιο στην Ιστορία;
Ο ντεμέκ υπερπατριώτης Καμμένος που κατηγορούσε τους άλλους πως ήταν σκυμμένοι στα τέσσερα και αποδείχτηκε πιο πουτάνα από τις πουτάνες;
Ο πολλά βαρύς Μεϊμαράκης, ο Κένταυρος, ο ντεμέκ αστός, που παριστάνει τον άντρακλα αλλά θα κατέβαζε και τα σώβρακα μπροστά στην Μέρκελ;
Ή το ζαβό παιδί του Μπόμπολα, ο Σταύρος Θεοδωράκης;
Για την Φώφη Γεννηματά δεν γράφω γιατί, εντάξει, έχω και μια αξιοπρέπεια.
Όλοι τους είναι πουτάνες. Και, εκτός από το ίδιο πρόγραμμα, έχουν και την ίδια μούρη.
Στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου, κάθε αξιοπρεπής και σκεπτόμενος πολίτης πρέπει να μαυρίσει τις πουτάνες των ολιγαρχών.
Τελειώστε τις πουτάνες. Δώστε πόνο.
Να ξεμπερδεύουμε μια και καλή με δαύτες.
(Έχω γράψει άπειρες φορές στα socia media πως σχεδόν κανείς από τους φίλους μου δεν θα πάει να ψηφίσει. Τους καταλαβαίνω απόλυτα. Αλλά επιλογές υπάρχουν. Ευτυχώς, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι με αξιοπρέπεια.)
